Jak sabaka, tolki vielmi vialiki — FOTAREPARTAŽ z žyćcia na fiermie łasia Hryšy
Pa ŭsich zvyčkach padletak-łasiania amal jak sabaka — nu tolki vielmi vialiki i dobry sabaka. Łasiania vyrasła na fiermie «Lasnaja siadziba» ŭ vioscy Abram Miadzielskaha rajona Minskaj vobłaści.
Uviesnu letaś jehiery znajšli maleńkaje łasiania, mabyć, niadaŭna asiraciełaje. Žyvioła była vielmi słaboj i nie mahła samastojna pierasoŭvacca. Tamu vyrašyli pakinuć vychodžvać jaho ŭ siadzibie. Vialikaj nadziei, što łasiania vyžyvie, ni ŭ koha nie było.
Supracaŭnica siadziby Śviatłana Cajko ŭspaminaje, što dahladać Hryšku było vielmi ciažka. Svaje radaści vychavańnia haspadynia Śviatłana zdymaje na płanšet. Małako jon moh pić tolki kazinaje. Karmić davodziłasia z 6-j ranicy i da 12 nočy ź intervałam u dźvie hadziny. Bolš za toje, vioska maleńkaja, tut trymajuć tolki adnu kazu, i małaka Hryšu brakavała. Davodziłasia kuplać u susiednich vioskach.
Kab žyvioła raźvivałasia, jany razam z novaj «mamaj» špacyravali niekalki razoŭ praz usiu viosku. Z časam łasiania adužała i stała siabravać z usimi ŭ haspadarcy. Ale bolš za ŭsich lubić svajho adnahodka, dvarniaka Topika. Razam jany mohuć lažać u kutku, biehać i harezić. Bałazie, što ŭ ich rasparadžeńni 14 hiektaraŭ i dva nievialikija voziery. Hryška lubić sustrakać haściej i rybakoŭ, vyprošvać pačastunak (bieły chleb, baton), krasavacca i słuchać, jak jaho chvalać, zachodzić u dom ci altanku, kab paciahnuć pačastunak abo pabačyć haspadyniu. Pa ŭsich zvyčkach padletak-łasiania amal jak sabaka, nu tolki vielmi vialiki i dobry sabaka.
«Jeździli-jeździli, a potym ich nie vypuścili». Biełarusy sutykajucca ź jašče adnym vidam represijaŭ3
Kamientary