Alaksandr Łukašenka vykazaŭ šerah krytyčnych zaŭvah z nahody zališniaj traty srodkaŭ na biahučy ramont aŭtadaroh. Pra heta jon zajaviŭ siońnia ŭ čas rabočaj pajezdki ŭ Minskuju vobłaść
«Vy ciapier znoŭ pačali ŭkładvać asfalt na kalcavoj darozie. Mała taho, što vy zatory tam arhanizavali, ludziam nie prajechać (vy ž nie možacie pracavać, kali mienšy patok transpartu)…
Daŭno čas pahladzieć, kudy my biudžetnyja hrošy ŭkładvajem, - skazaŭ kiraŭnik dziaržavy. — Ja jedu pa toj trasie. Jana jašče bolš-mienš narmalnaja. Moža, kaliści jaje i treba pierakłaści. Ale ŭ nas ža ŭsio pa płanie. Zapłanavana praź siem hadoŭ jaje pierakłaści, i, jakaja b jany ni była, usio roŭna jaje pierakładuć».
Alaksandr Łukašenka padkreśliŭ, što pravodzić raboty i, adpaviedna, tracić na heta srodki nieabchodna zychodziačy z realnaj situacyi, i kali ŭ ramoncie bolš maje patrebu niejkaja inšaja daroha, to pierakinuć siły mienavita na jaje. «A tam jašče hod pacierpić. Pa-haspadarsku treba da ŭsiaho padychodzić. Vy tracicie hrošy nie tudy, kudy treba. U nas niama lišnich hrošaj. Treba hladzieć mienavita tudy, dzie siońnia my nie možam abyścisia», - zajaviŭ jon.
Kamientary