Sieviaryniec: Škada ludziej, jakija chvarejuć na homaseksualizm, zajmajucca fieminizmam
Adzin ź lideraŭ niezarehistravanaj Biełaruskaj chryścijanskaj demakratyi Pavał Sieviaryniec prapanavaŭ siabru arhkamitetu BCHD Marharycie Tarajkievič pakinuć partyju. Prapanovu jon vykazaŭ u kamentarach pad jaje błoham na sajcie «Biełaruski partyzan».
Błoh Tarajkievič pačynajecca słovami: «Ździŭlajuć mianie chryścijanie, jakija ličać, što raŭnapraŭje ŁHBT, u pryvatnaści dazvoł na adnapołyja šluby, — heta prapahanda raspusty i ŭsiodazvolenaści». Dalej aŭtarka razvažaje nad staŭleńniem chryścijanaŭ da ŁHBT.
U razmovie z Radyjo Svaboda Pavał Sieviaryniec zajaviŭ, što nie źbirajecca «razduvać» hety vypadak da palityčnaj padziei i ličyć, što jahony kamentar pad pastom Marharyty Tarajkievič dastatkova tłumačyć toje, što adbyłosia.
U toj ža čas lider BCHD patłumačyŭ, što mienavita vyklikaje jahonuju reakcyju:
«Čałaviek, budučy siabram arhkamitetu, nadrukavaŭ nieprymalnuju reč, ja jaho paprasiŭ vyjści. Napeŭna, joj nia vielmi važna być u partyi, tamu jana skazała «kali łaska».
Taksama Pavał Sieviaryniec prakamentavaŭ, jak jon aceńvaje cikavaść Radyjo Svaboda da hetaha incydentu:
«Ja razumieju, čamu Radyjo Svaboda hetym zajmajecca. Tamu što jano pijaryć feministak, transvestytaŭ, homaseksualistaŭ i hetak dalej. I ličyć, što heta norma. Ja nie liču, što heta norma. U Biblii ŭžo napisana, što heta nia norma».
«Vielmi škada tych ludziej, jakija chvarejuć na homaseksualizm, jakija zajmajucca feminizmam. Na moj pohlad, heta niaščasnyja ludzi. Prosta niaščasnyja. Ich treba škadavać i dapamahać čym možna, kab jany stali na šlach zdarovaha rozumu. Jość i strašniejšyja hrachi, naprykład, i ničym nia lepšaja za homaseksualizm suženskaja zdrada. Ale rabić z hetaha normu nia treba i nielha. Haspodź pa-inšamu heta zładziŭ u śviecie», — praciahvaje Pavał Sieviaryniec.
Palityk zaznačyŭ, što vielmi nie zadavoleny pazycyjaj Radyjo Svaboda ŭ aśviatleńni prablemaŭ ŁHBT.
«Kolki tam [na Radyjo Svaboda] hiejaŭ, transvestytaŭ i ŭsiaho astatniaha vyčvareńnia, stolki niama ŭ anivodnym biełaruskim ŚMI. Kali sprabujuć ciapier adnym paznohciem padkałupnuć niejkuju temu na hety kont, ja da hetaha staŭlusia nehatyŭna. Mnie zdajecca, vy prosta raźdźmuvajecie. «Chłopčyka-dzievačku» nadrukavali materyjał — i faktyčna łamajecie los ludziam. Kali jana sama choča, to čałaviek volny navat u hrachu. Ale vy vyciahvajecie heta na ŭzrovień — «jakaja jana hierainia, jak heta klasna, davajcie jaje padtrymajem, i h.d. i da t.p». Voś heta, na moj pohlad, prosta prapahanda, jakaja staić pobač z prapahandaj klasavaj, rasavaj i feministyčnaj. I ŭ svoj čas čałaviectva razabrałasia, što rasavaja prapahanda — heta kiepska. Razabrałasia, što klasavaja prapahanda — heta kiepska. I ciapier idzie hiendernaja prapahanda — heta ŭ toj ža stupieni kiepska. Heta ŭsio tupikovy šlach, jaki naviazvajecca, u tym liku, liberalnymi ŚMI. Ja da hetaha vielmi kiepska staŭlusia».
Na pytańnie, jak Pavał Sieviaryniec stavicca da pazycyi, jakuju zajmajuć adnosna prablemaŭ ŁHBT pradstaŭniki eŭrapiejskaj chryścijanskaj demakratyi, palityk paraiŭ spytać u ich samich:
«Biełaruskija chryścijanskija demakraty za chryścijanskuju demakratyju addavali žyćcio ŭ 20–30-ch hadach.
Ludzi išli na śmierć, na kryž u hiestapaŭskija zaścienki i HUŁAH — za Chrysta, za vieru, za toje, što napisana ŭ Biblii, i za Biełaruś, razumiejecie? A nie za toje, kab vyčvareńnie ličyli normaj.
U kožnaha čałavieka jość prava pavodzić siabie tak, jak jon ličyć patrebnym. Ale naviazvać heta jak hramadzkuju normu nielha. Prosta nielha. Heta skončycca razbureńniem nacyi, hramadztva. Zaraz heta ciahnuć u normu. I Radyjo Svaboda tut pieršaje!»
Bolšaść pradstaŭnikoŭ chryścijanskaj demakratyi ŭ Eŭropie vystupaje suprać dyskryminacyi ŁHBT, adnak i nie padtrymlivaje ich asnoŭnyja patrabavańni — kštałtu prava na šlub i ŭsynaŭleńnie dziaciej. U toj ža čas viadomyja prykłady, kali chryścijanskija demakraty adkryta zajaŭlali pra svaju homaseksualnaść, jak, naprykład, pradstaŭniki niamieckaha Chryścijanskaha demakratyčnaha sajuzu Štefan Kaŭfman ci były mer Hamburhu Ole fon Biust.
Skantaktavacca z samoj Marharytaj Tarajkievič pakul nie ŭdałosia.
Svajo staŭleńnie da incydentu vykazała Radyjo Svaboda palitolah i teolah Natalla Vasilevič.
«Jašče kali tolki zapačatkoŭvałasia Partyja BCHD, Pavieł Sieviaryniec akreśliŭtry typy chryścijanskaj demakratyi: łacinaamerykanskuju, jakaja maje sacyjalistyčny charaktar i hruntujecca na biblijnym pryncypie spraviadlivaści; zachodnieeŭrapiejskuju, jakaja amal nia maje adnosinaŭ da Biblii i chryścijanstva; i ŭschodnieeŭrapiejskuju, u jakoj padmurak palityki składajuć «biblejskija pryncypy» i jakaja aryjentujecca ŭ pieršuju čarhu na viernikaŭ. Niekali ja rabiła kantent-analiz materyjałaŭ sajtu BCHD i časopisa-biuletenia «Krynica», i adnym z hałoŭnych dziejasłovaŭ tam vyjaviŭsia imperatyŭ «zabaranić»».
Pa słovach teolaha Vasilevič, ahulny trend va Ŭschodniaj Eŭropie — rost tradycyjanalizmu i fundamentalizmu, centar jakoha — tak zvanyja «siamiejnyja kaštoŭnaści». Heta tyčycca i pravasłaŭnych, i asabliva evanhielskich chryścijan-pratestantaŭ.
«Heta adpaviadaje ŭ cełym nastrojam našaha hramadztva, u jakim uzrovień razvodaŭ i abortaŭ našmat bolšy, čym u «hiejropie», ale jakoje bačyć strašennuju pahrozu dla siabie ŭ adnapołych šlubach. Prychilniki BCHD sami ščyra ŭ heta vierać i chočuć atrymać palityčnuju padtrymku hramadztva jak takoha», — miarkuje Vasilevič.
Natalla kaža, što za hady bahasłoŭskaj refleksii i siabroŭstva z ŁHBT-chryścijanami sfarmulavała svoj pryncyp — «vypakutavany hadami»:«Chryścijanie časta paŭtarajuć za svaim Nastaŭnikam, što jany — heta sol ziamli, i bajacca stracić svaju salonaść, kab nia być vykinutymi na śmietnik. U talerantnaści da ŁHBT, naprykład, «salonyja» chryścijanie bačać stratu salonaści, «prahin» pierad śvietam, a ŭ nieprymańni ŁHBT — zmahańnie za Božuju iścinu i Božy zakon. Tamu niaredka kidajuć sol na rany «spakutavanych i abciažaranych» — tych, kaho razryvajuć unutranyja kanflikty, chto paranieny, chto nienavidzić siabie, chto nia moža harmanična i ŭ adpaviednaści sa svaim unutranym samaadčuvańniem budavać svajo žyćcio, chto i tak časta adrynuty siamjoj, siabrami, hramadztvam. Sol raźjadaje ranu, a dobry samaranin rany pieraviazvaje, uźlivaje na ich alej i vino».
Jana zhadvaje, što i sama «prajšła šlach astrakizmu i asudžeńnia, jak Marharyta Tarajkievič:
«Niekali Źmicier Daškievič nazvaŭ mianie pseŭdachryścijankaj: «Dyk prabačcie mianie i vy, Natalla Vasilevič, ale ja ŭpeŭniena kanstatuju, što takija pseŭdachryścijanie, jak vy — značna bolš žachlivyja za samich biazbožnikaŭ», — napisaŭ jon u fejsbuku, čamuści horača ŭpeŭnieny, što maja pazycyja — heta kampramis z hetym śvietam.
U časy svajho neafictva ja taksama była ŭpeŭnienaja, što voś adkazy na pytańni žyćcia i śmierci lažać na pavierchni, i mnohija hady ŭ mianie zaniało razumieńnie, što na pavierchni lažyć tolki hiermetyčnaja idealohija, a dla chryścijanstva patrebnaja hłybinia.
Stahodździami isnavali chryścijanie i chryścijanskija supolnaści, jakija na padstavie Biblii vystupali za isnavańnie rabstva, pryhonnaha prava, za zachavańnie śmiarotnaj kary, nia bačyli prablemy ŭ vyniščeńni miascovaha nasielnictva pry kalanizacyi, a tych, chto vystupaŭ suprać — ličyli praciŭnikami Božych ustanaŭleńniaŭ. Ale chryścijanskaje sacyjalnaje vučeńnie raźvivajecca — časam uśled za prahresam hramadztva, časam u avanhardzie hetaha prahresu. I ja nie pakidaju nadziei, što hetaje raźvićcio zakranie šyrokija słai viernikaŭ u Biełarusi», — zaklučaje Natalla Vasilevič.
Kamientary