Jak studenty pieratvaryli supołku Ukantakcie ŭ paśpiachovy biźnies-prajekt: pablik «Inšy Minsk»

Novyja kamunikacyi ŭ internecie — h.zv. «pabliki» ŭ sacyjalnych sietkach — upeŭniena nabirajuć abaroty.

Pablik — tematyčnaja staronka, na jakoj vykładvajucca naviny pa toj ci inšaj temie: ad fotazdymkaŭ chatnich žyvioł da apošnich navinaŭ u śviecie.

«Naša Niva» sustrełasia sa stvaralnikami najpapularniejšaha biełaruskaha pablika «Inšy Minsk», što znachodzicca ŭ sacyjalnaj sietcy Ukantakcie i maje 75 tysiač padpisčykaŭ, kab parazmaŭlać pra novy vid internet-biźniesu, paraŭnać aŭdytoryju Ukantakcie i ŭ Fejsbuka, a taksama daviedacca, jak mastackija fotazdymki Minska pieraŭzyšli pa papularnaści inšyja pabliki.

My sustrakajemsia la adnaho z centralnych minskich ofisnych budynkaŭ — mienavita tut ciapier mieścicca kiraŭnictva pablika «Inšy Minsk», kampanija UFOX-media.

Maje surazmoŭcy prosiać nazvać ich u tekście «prosta Siarhiej i Alaksiej» i nie žadajuć fatahrafavacca.

«Raniej my zajmali 17 kvadratnych mietraŭ, ciapier budzie 51».

Ź pieršaha pohladu ciažka skazać, što hetyja ludzi partniory pa biznesie.

«U nas niekalki pablikaŭ. Samy bujny ź ich „Inšy Minsk“, ale jość jašče „Minsk One Love“ dla amataraŭ tonkaha humaru, i „Minsk, jakoha niama“ — tam źbirajucca fotazdymki horada, jakim jaho nie ŭbačyš»,

«Naša Niva»: Jak stvaryŭsia «Inšy Minsk»?

Siarhiej: Heta adbyłosia spantanna, źjaviłasia ideja. Spačatku heta była absalutna niekamiercyjnaja inicyjatyva. Zachaciełasia stvaryć pablik z fota horada. U vyniku za pieršyja ž dni da jaho dałučylisia tysiačy ludziej, prosta anałahaŭ u internet-prastory nie było, nie było kankurencyi.

NN: A ci adrazu heta było zadumana jak kamiercyjny prajekt?

Alaksiej: Nie, prosta chaciełasia jeści. To bok, kali ty traciš pa vosiem hadzinaŭ na maderavańnie staronki, padbor fotazdymkaŭ, pracu z kamientarami — heta niaprosta. Tamu chočacca mieć i niejkija vyhody z pracy. Da taho ž biełaruski rynak ŚMI maje patrebu ŭ trafiku ŭ internecie, «Ukantakcie» prapanuje rekłamu, ale jana darahaja. Tamu rekłama ŭ pablikach — dobry varyjant.

Siarhiej: Tym nie mienš, my admovilisia ad adnarazovaj rekłamy. Zaraz pracujem tolki błokami — ciaham troch dzion rekłamujem toj ci inšy tavar. Adnak i ad hetaha spadziajemsia admovicca — kamu pryjemna bačyć uvieś hety spam u navinnaj stužcy. Zachodziš u sacyjalnuju sietku — a tam sucelnyja sušy i koka-koły roznyja. Tamu cikaviej pracavać z brendami, jakija ŭmiejuć rabić nienaviaźlivuju, a to i schavanuju rekłamu.

NN: Jakoj vy bačycie svaju metavuju aŭdytoryju?

Alaksiej: Kali my pačynali, to navat i nie ŭjaŭlali aŭdytoryi. Ciapier ža možam skazać, što

75% našaj aŭdytoryi — moładź ad 18 da 27 hadoŭ.

Siarhiej: Da taho ž na naš pablik aktyŭna prychodziać zamiežniki — z Anhlii, Amieryki. Ich pačynaje cikavić Minsk, pišuć pa-anhlijsku, maŭlaŭ «u vas krutaja stalica», ci «a ja tut byŭ» — cikavaść z-za miažy jość.

NN: A asnoŭnaja prablema?

Siarhiej: «Chopić fatahrafavać Niamihu». My niadaŭna dla cikavaści prahartali ŭsie zapisy da vieraśnia 2012 hoda. I navat užo tady nam pisali: «Chopić pościć Niamihu». Ale ž heta histaryčny centr, ničoha joj nie parobiš. U nas navat praviła, jak pišuć čytačy, źjaviłasia — usio, što znachodzicca ad Niamihi ŭ radyusie adnaho kiłamietra, ličycca Niamihaj.

Alaksiej:

I, kaniečnie, ž kłasičnaje «panyłaje fota», «nikoli bolš takoha nie drukujcie, nie treba». My prysłuchoŭvajemsia da čytačoŭ.

NN: Kolki razoŭ na dzień adbyvajucca abnaŭleńni?

Siarhiej: Štodnia la 30 pastoŭ. Čytačy dasyłajuć u dzień pa 40–50 zdymkaŭ, ź ich adbirajucca 5–10, astatnija my biarem u inšych krynicach z paznakaj aŭtarstva.

NN: Ci ŭspłyvaje tema palityki ŭ kamientarach, što zdarajecca badaj što na ŭsich biełaruskich forumach?

Siarhiej: Naša tematyka nie praduhledžvaje. U nas čaściej fatohrafy pišuć, što «haryzont zavaleny», ci abmiarkoŭvajuć filtry fatašopa. Praskokvajuć i palityčnyja kamientary — ludzi roznyja. U nas hałoŭnaje kab nie maciukalisia i nie abražali adzin adnoha, a chočuć razmaŭlać — chaj razmaŭlajuć.

NN: Ci nie dumali vy chapić inšyja sacyjalnyja sietki, naprykład Facebook?

Alaksiej: U nas jość takaja samaja supołka ŭ Fejsbuku, ale tam zusim inšaja aŭdytoryja. I jaje, pa ščyraści, mała. U Fejsbuku siadziać bolš stałyja ludzi — voś navat jak Siarhiej, jakija mohuć zajści ŭ internet raz na dzień, tam pračytać naviny, adpravić paviedamleńni, a astatni čas jany pravodziać nie ŭ internecie. «Ukantakcie» bolš moładzievaja sietka, tut uvieś čas niešta zdabyvajecca, źmianiajecca, ludzi tut zavisajuć sutkami. Jak mnie padajecca, interfejs Ukantakcie słavianskim narodam bližejšy (śmiajecca) — u Fejsbuku zrazumiej jašče, što kudy naciskać treba.

NN: Na vašu dumku, ci 75 tysiač karystalnikaŭ heta ŭžo miaža?

Siarhiej: Nie, ŭsio jašče napieradzie — našaja aŭdytoryja heta minčuki, u Minsku žyvie dva miljony čałaviek, pa samych ścipłych padlikach dziesiać pracentaŭ ź ich karystajecca sacsietkami. Voś hetyja ludzi i jość naša aŭdytoryja. Štodnia da nas dałučajecca 100–200 čałaviek. Za historyju pablika nie było nivodnaha spadu naviedvalnaści. A padčas Chaŭjera, naprykład, byli niejkija šalonyja pakazčyki naviedvalnaści — my pieršymi raźmiaščali fota, ich było šmat, ludzi išli da nas čytać naviny.

NN: Ci nie zdajecca vam, što pabliki pastupova mohuć pieraŭtvarycca ŭ anałah ŚMI?

Alaksiej: Hety praces užo idzie. Šmatlikija resursy pierachodziać u sacyjalnyja sietki. Ci naadvarot, pierad tym, jak zapuścić niejki sajt, ludzi spačatku stvarajuć voś takija pabliki, i adtul aŭdytoryja paśla idzie na sajt.

Siarhiej: Heta karysna i dla dziejučych ŚMI. Naprykład, hazieta «Naša Niva», jakaja maje svaju ideałohiju, mahła b stvaryć svoj pablik, i čytačoŭ było b šmat. Adzinaje, što z sajtam i z pablikam treba pracavać pa-roznamu, adzin i toj samy tekst nie padydzie.

NN: Ci nie dumali vy stvaryć biełaruskamoŭny anałah «Inšaha Minska»?

Siarhiej: U «Inšym Minsku» prysutničajuć dźvie movy. U nas jość haliny dla biełaruskamoŭnych karystalnikaŭ, vielmi pryjemna, kali ludzi pišuć pa-biełarusku biez pamyłak, pryhoža — my heta tolki vitajem. Dasyłajuć nam fota ź biełaruskim — podpisam, tak i pastavim. Heta jak višnia na marozivie — robić pablik pryhažejšym. Ale rabić admysłovuju viersiju — nie maje sensu.

NN: Kolki čałaviek treba dla pracy pablika?

Alaksiej:

Nas čaćviora pracuje — adzin redaktar, dva maderatary i administratar. U Rasii šmat pablikaŭ-«miljońnikaŭ», tam mieniej čym piać čałaviek u kamandzie nie byvaje.

NN: Ci možna žyć na srodki ad pablika?

Siarhiej: Tak. U nas paralelna pracuje rekłamnaja kampanija, my spałučajem chobi i pracu, što tut moža być lepiej. Nam nie treba iści kudyści da 9-j ranku i tam pracavać.

• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0
• 0