Hramadstva2424

Fienomien Šakucina: jak viaskovy chłopiec staŭ adnym z najbahaciejšych biznesmenaŭ

Staršynia rady dyrektaraŭ «Amkadora» i sienatar Alaksandr Šakucin za apošnija niekalki miesiacaŭ staŭ jarkaj miedyjnaj piersonaj.
Imia miljaniera, jaki zajmaŭ piataje miesca ŭ pazaletašnim rejtynhu samych paśpiachovych i ŭpłyvovych biznesoŭcaŭ krainy, tolki lanivy nie ŭzhadaŭ ŭ suviazi z «Jeŭrabačańniem». U finał konkursu pracisnułasia jahonaja prateže Alona Łanskaja. «Staŭleńnie da Biełarusi stała bolš pieraduziatym», — apraŭdvaŭsia miljanier, kali śpiavačka nie pieramahła.

«Ja nie mahu biez raboty!»

Chto viedaje Šakucina najlepš? Heta jahonyja rodnyja.

Karespandenty «Našaj Nivy» vypravilisia ŭ viosku Vialikaje Babina, što na Aršanščynie. Mienavita tut u 1959 hodzie naradziŭsia Alaksandr Šakucin, jakomu było nakanavana stać adnym z samych bahatych ludziej Biełarusi.

«Saška Šakucin? Dyk voś tam jahony dom, žoŭty taki, — machaje rukoj žycharka vioski. — A vy ź im raźminulisia. Jon jakraz učora pryjazdžaŭ». Jak vyśvietliłasia paźniej, na vychodnyja da maci zajechaŭ inšy syn, Siarhiej.

Hrukajemsia ŭ dźviery chaty Šakucinych, dy ŭsio marna. Nichto nie admykaje, nikoha niama i na harodzie. Z doma nasuprać vychodzić susiedka Lusia. Jana chvalujecca: ci nie zdaryłasia niešta z babaj Kaciaj — i vypraŭlajecca na pošuki.

Narešcie staruju ŭdajecca znajści ŭ poli za chataj.

Jak rodnyja ni prasili babulu Kaciarynu bierahčy zdaroŭje i bolš nie zajmacca fizičnaj pracaj, na miescy jana siadzieć nie moža. «Ja nie mahu biez raboty! Choć kryčali na mianie: našto tabie ŭsio heta, — apraŭdvajecca jana. — Ale ja i kašu jašče sama». Miž inšym, joj užo 84 hady! «Jak ža pracavać chočacca! — baba Kacia razvažaje jak typovaja biełaruska. — Choć siłaŭ niama, dyk dumaju, choć ajeru narvu».

Našaniŭcam davodziłasia byvać u chatach blizkich svajakoŭ mnohich upłyvovych biełarusaŭ — Makieja, Miaśnikoviča, Abielskaj… Žyllo Šakucinych vyhladaje na ich fonie samym ścipłym. U vočy adrazu kidajecca suvienirny hadzińnik «Amkadora» na ścianie.

«Ja ž pra svaich dziaciej tolki dobraje skažu!» — śmiejučysia, papiaredžvaje baba Kacia i pačynaje raspovied pra harotny los siamji Šakucinych.

Niamieckaja viaźnica

Svaju mamu jana amal nie pamiataje — tolki jak taja ŭ balnicy davała dačcy cukierku. Mama zachvareła i pamierła, kali Kacia była zusim maleńkaja.

Baćka syšoŭsia ź inšaj, ale adnosiny ŭ dziaciej ad pieršaha šlubu z mačachaj nie skłalisia. Ich było piaciora, dyk jašče ŭ baćki z mačachaj — svaich čaćviora. Žančyna ž dbała tolki ab svaich małych.

Kaciaryna paśpieła skončyć try kłasy miascovaj škołki, a paśla pačałasia vajna.

Baćka ŭ vajnu źnik bieź viestak, starejšy brat zahinuŭ u partyzanach, a Kaciu razam ź siastroj zabrali ŭ łahier u Hiermaniju. Ale i z pałonu jana ŭzhadvaje kranalnuju historyju, jak niemiec-­nahladčyk, jaki vyhaniaŭ biełarusaŭ kapać akopy, braŭ rydloŭku i kapaŭ zamiest jaje.

Kali viarnułasia ŭ rodnuju viosku, da mačachi ni jana, ni braty­siostry nie pajšli. Taja žyła z novymi kavalerami, a padletki prytulilisia kala dzieda.

Zamiest škoły — na pracu

Paśla vajny Kacia pajšła ŭ čaćviorty kłas škoły.

«Dziciatka, a chto ž ciabie karmić chlebam budzie, što ty ŭ škołu pajšła?» — zapytaŭsia ŭ jaje stary­susied. Vučobu daviałosia kinuć…

Try hady Kacia pieššu nasiła poštu pa vioskach. Kali chto i prapanoŭvaŭ padvieźci — dziaŭčyna admaŭlałasia. «Bajałasia, — tłumačyć jana. — Heta ciapier dzieci śmiełyja».

Paśla pošty pajšła dajarkaj u kałhas. Tady ŭžo Kacia była ŭ šlubie. Muž Vasil byŭ lesatechnikam. Sa ślaźmi na vačach žančyna ŭzhadvaje, jak jany razam budavali svoj dom, jak nažyvali haspadarku.

«Kali b ciapier biełarusy pracavali tak, jak paśla vajny, to žyli b bahata», — pierakananaja jana.

Pieršaj naradziłasia dačka Nadzieja, paśla syn Saša.

Baćka zahinuŭ, kali Alaksandru nie było i troch hadoŭ…

Svajho małodšaha syna, Siarhieja, Kaciaryna naradziła ad druhoha muža, traktarysta.

«Moža, ja b i da piensii nie dažyła, kali b nie hety mienšy, — baba Kacia vyciraje ślozy. — Taki pasłuchmiany chłopčyk byŭ, charošy, dapamahaŭ…»

Adnak ź jahonym baćkam tak i nie raśpisałasia, choć razam pražyli ažno 23 hady.

Usio dzieciam

Kaciaryna tak i zastałasia niepiśmiennaj, ale ŭsie svaje siły ŭkłała ŭ dziaciej: tolki kab jany vyvučylisia.

Vučoba Alaksandru davałasia siarednie. «Nie budu chvalicca, što na piaciorki vučyŭsia, — pryznajecca mama. — Kali kazali «pierapišy pamyłku», jon adkazvaŭ, što ŭžo napisaŭ i bolš pierapisvać nie budzie».

Saša byŭ spakojny, navat saramlivy. Schadzić da susieda, kab niešta ŭziać — navat viarnuć svajo — było dla jaho vialikaj prablemaj.

Baba Kacia raskazvaje, što syn dapamahaŭ joj daić karoŭ na fiermie. «Ja jamu lahčejšych davała», — śmiajecca jana.

Dzieci ŭ vioscy mahli zarabić tym, što drali łazu i zdavali jaje. Tak Alaksandr Šakucin zarabiŭ svaje pieršyja hrošy. «Ja ź dziacinstva byŭ čałaviekam praktyčnym, — uzhadvaŭ jon u razmovie z «Kamsamołkaj». — Mnie vielmi padabaŭsia hałoŭny hieroj knihi «Uhrum-raka», i mnie zachaciełasia, kab u mianie byŭ svoj zavod. Niavažna, jaki zavod, aby zavod».

Hrošy mieŭ, ale nie skvapničaŭ, uzhadvaje maci. Starejšaja siastra vyjšła zamuž, a ŭ jaje muža nie było dobraj kurtki. Dyk Saša vyrašyŭ dać jamu hrošaj na vopratku.

Na dačku ŭ baby Kaci času chapała mienš. Paśla škoły Na­dzieja ŭładkavałasia na miasakansiervavy kambinat, a ciapier žyvie ŭ Oršy dy pracuje na rynku. Na zimu maci pierajazdžaje žyć da jaje.

Pastupiŭ z druhoj sproby

Čamu Alaksandr vyrašyŭ źviazać svajo žyćcio ź miedycynaj?

Svajak, jaki byŭ vajskoŭcam, padkazaŭ, što chłopcaŭ u instytut biaruć praściej, čym dziaŭčat.

Ale ź pieršaj sproby pastupić u Minsku ŭsio adno nie ŭdałosia. Daviałosia viarnucca dy papracavać hod traktarystam u miascovym kałhasie «Radzima».

Praz hod Alaksandr vyrašyŭ pierastrachavacca i pajšoŭ na padrychtoŭčyja kursy. «Mama, bajusia, usiakaje moža być. Raptam nie pastuplu? — tłumačyŭ jon svajo rašeńnie. — A z padrychtoŭčych kursaŭ biaruć usich, navat z trojkami». Uziali. Tak Alaksandr staŭ studentam Minskaha miedycynskaha instytuta (ciapier Mieduniviersitet).

Kamsamolec­-budaŭnik

Alaksandr vučyŭsia na chirurha. Było ciažka, uzhadvaje baba Kacia. Kožnuju apieracyju jon prymaŭ blizka da serca. Pakul chvory nie vychodziŭ z­pad narkozu, Alaksandr nie moh syści damoŭ — tak pieražyvaŭ.

Univiersiteckija hady stali časam pieršaha tryumfu Šakucina. Jon dasłužyŭsia da pasadaŭ sakratara kamiteta kamsamoła instytuta i zaviedujučaha siektaram Centralnaha kamiteta Leninskaha kamsamoła BSSR.

Aktyvist-kamsamolec arhanizoŭvaŭ studenckija budaŭničyja atrady, ź jakimi kataŭsia pa ŭsim SSSR. Tyja časy prynieśli jamu dobryja hrošy, uzhadvaje maci. Chvatka dazvalała jamu zarablać tam, dzie inšyja pracavali «ŭ nul».

Baba Kacia kaža, što tady ž małady śpiecyjalist atrymaŭ u Minsku trochpakajovuju (!) kvateru.

A voś u vojsku budučy miljanier nie słužyŭ. Čamu — maci nie viedaje.

U miedycynski tym časam pastupiŭ i mienšy brat Siarhiej. Čamu chłopiec nie ŭziaŭ proźvišča svajho baćki?

Zastavacca Šakucinym jamu paraiŭ Alaksandr. Matyvacyja prostaja: kali starejšy brat va ŭniviersitecie na dobrym rachunku, značycca, budzie lahčej i małodšamu.

Žyćciovy pavarot

I tut u karjery Šakucina adbyvajecca rezki ŭzdym. «Paśla zakančeńnia ardynatury miedinstytuta pracavaŭ zahadčykam chirurhičnaha adździaleńnia 10-j minskaj balnicy», — havorycca ŭ jahonaj bijahrafii.

«Ja prajšoŭ šlach ad doktara … da dyrektara miedycynskaha centra MTZ, jaki ja stvaraŭ z nula», — chvaliŭsia jon «Kamsamołcy».

Udakładnim, što miedsančastka MTZ, jakuju Šakucin ačoliŭ, nasamreč była zasnavanaja ŭ 1947.

«Kali ja sychodziŭ z MTZ, to sa mnoj syšło kala 50 čałaviek, u tym liku niekalki namieśnikaŭ kiraŭnika MTZ», — dadaje jon Tut.by. Nibyta ŭźnikli supiarečnaści z kiraŭnictvam zavoda.

Kaciaryna Šakucina pierakazvaje słovy syna: zarabić vialikija hrošy ŭ miedycynie było niemahčyma.
Ale, vidać, vielmi chaciełasia. Tamu ź miedykaŭ Šakucin kančatkova pierakvalifikoŭvajecca ŭ biznesoŭcy.

Kamsamoł nazaŭždy

Jon stanovicca prezidentam navukova-vytvorčaha abjadnańnia «PramMiedInviest». Nieskładana pravieści paralel ź ciapierašnim biznesam Šakucina — «PMI Hrup».

Čym mahła zajmacca kampanija sa słovam «inviest» u naźvie ŭ pačatku 1990-ch? Prodažam i kuplaj usiaho, što možna. Paśla było vyrašana spynicca na darožnaj technicy.

Viadoma ž, dziejničaŭ Šakucin nie adzin. Ciapierašnija partniory miljaniera, pa jahonych słovach, «siabry i byłyja kalehi z kamsamoła, miedycyny i MTZ». Naprykład, Ihar Subocin, ź jakim Šakucin na roŭnych stvaraŭ «PMI-hrup», u svoj čas adkazvaŭ za zamiežnaekanamičnuju dziejnaść MTZ. Ciapier jon zapisany pamočnikam sienatara ŭ saviecie respubliki. Praŭda, na hramadskich pačatkach. Inšy darmavy pamočnik sienatara, Jarasłaŭ Bujalski, pracavaŭ razam z Šakucinym u kamsamole.

Roskvit «Amkadora»

…U pačatku 1990-ch u Biełarusi pačynaje hrymieć nazva zavoda «Amkador» (były «Darmaš»).

Jahony dyrektar Vasil Šłyndzikaŭ pravodzić akcyjanavańnie pradpryjemstva — pieršaje ŭ krainie. Kaštoŭnyja papiery pradajucca rabotnikam.

Zavod pačaŭ padrychtoŭku da akcyjanavańnia jašče da razvału SSSR. Kali ŭtvaryłasia niezaležnaja Biełaruś, revizijnaja kamisija pieraacaniła aktyvy «Amkadora». Akcyi padaraželi bolš čym na 20%. Nieŭzabavie praviarajučyja pryjšli znoŭ: nibyta byli niapravilna vykarystanyja čeki «Majomaść» na vykup akcyj. «Amkador» zdoleŭ adstajać u sudzie svaju racyju.

U siaredzinie 1990-ch na pradpryjemstva pryjšła jašče adna pravierka, jakaja zapatrabavała viarnuć dziaržavie 85% akcyj. Sud źmienšyŭ patrabavanńni. Daviałosia addać 15% akcyj.

Da pamyłak padčas pryva­tyzacyi pačatku 1990-ch dziaržava apielavała pry faktyčnaj nacyjanalizacyi kandytarskich fabryk «Kamunarka» i «Spartak». U biełaruskich realijach pry žadańni ŭłady vykazać padobnyja pretenzii možna i da «Amkadora».

Vasil Šłyndzikaŭ tym časam praciahvaŭ refarmavańnie zavoda. Da časoŭ prychodu da ŭłady Alaksandra Łukašenki «Amkador» pieražyvaje załaty viek. Zarobak na pradpryjemstvie tady byŭ u niekalki razoŭ vyšejšy za siaredni pa krainie.

Šłyndzikaŭ uznačalvaje Kamisiju pa ekanamičnaj palitycy i reformach u Viarchoŭnym Saviecie dy aktyŭna padtrymlivaje libieralnuju apazicyju. Urešcie jon kancentrujecca na palitycy. Z pasady prezidenta «Amkadora» jon sychodzić u 1996.
U kancy taho ž hoda bankrutuje zamiežnahandlovaja firma pradpryjemstva.

Źmiena ŭłaśnika

Nastupnyja hady «Amkadora» byli nie biednymi i nie bahatymi. Situacyja źmianiłasia, kali ŭ pačatku stahodździa na zavod pryjšoŭ inviestar. U 2001 u jaho rukach akazałasia 67% akcyj pradpryjemstva.

«Biełaruskija ŭłaśniki «Amkadora» — vychadcy z MTZ, Šakucin i Subocin. A dva haspadary­niepalcy daŭno žyvuć u Biełarusi, zakončyli kaliści naš politechničny instytut. Kažuć, adzin ź ich — daloki svajak niepalskaha karala, moža, tamu jon mieŭ hrošy na kuplu akcyj», —
napisaŭ u knizie ŭspaminaŭ hienieralny dyrektar «Amkadora» ŭ 2000—2002 Michaił Parepka.

Jak adbyvaŭsia praces źmieny ŭłaśnika?

«Niepalskija i biełaruskija «ludzi z hrašyma» pačali skuplać akcyi spačatku ŭ jurydyčnych asobaŭ, pradpryjemstvaŭ sistemy «Amkadora», jakija mieli pa 10—12% akcyj, a paśla i ŭ fizičnych asobaŭ, — uzhadvaje jon. — Płacili pa $15—20 za štuku. Ludzi spakusilisia šancam atrymać za akcyi hrošy. Zrazumieła, što praličylisia».

«Na pieršym etapie hetaj skupki nichto nie dumaŭ, što ŭsio tak abierniecca… Ale rejdarskaha zachopu nie było», — padsumoŭvaje Michaił Parepka.

Adna ruka tut, druhaja tam

U novym kiraŭnictvie «Amkadora» staršynioj rady dyrektaraŭ staŭ mienavita Šakucin. Pry hetym kantrolnaha pakieta akcyj u jaho nie było — asnoŭnym ułaśnikam usio ž zastavalisia niepalcy.

Zatoje Šakucin braŭ inšym. Jon mieŭ dźvie padkantrolnyja struktury, «Spamaš» i zhadanuju vyšej «PMI-hrup». Kampanii, siarod inšaha, absłuhoŭvali patreby «Amkadora», u pryvatnaści zajmalisia prodažam techniki na rasijski rynak.

Aktyŭnaja hramadskaja pazicyja

Vasil Šłyndzikaŭ charaktaryzuje Šakucina jak davoli tałkovaha kiraŭnika. Maŭlaŭ, kali stolki času trymaje pradpryjemstva ŭ svaich rukach, heta darahoha varta.

Raznapłanavaść Šakucina dazvalała jamu znachodzić ŭsio novyja i novyja sčepki z uładaj. Treba prajavić vyvieranuju palityčnuju pazicyju — i voś jon člen prezidyuma «Biełaj Rusi». Pakłapacicca pra sport — ciapier Šakucin kiraŭnik tenisnaj fiederacyi, pakinutaj inšym miljanieram Uładzimiram Piefcijevym. Stać kulturnym miecenatam — i voś Alona Łanskaja šturmuje «Jeŭrabačańnie». Taki spryt ledź nie davioŭ Šakucina da sankcyj Jeŭrasajuza.

U ES jaho ličać «asabistym kašalkom Alaksandra Łukašenki». «Ja rasceńvaju heta jak pryznańnie mianie kiraŭnikom, jaki ŭnosić važny ŭkład u raźvićcio ekanomiki Biełarusi i źjaŭlajecca patryjotam svajoj krainy», — kamientuje jon situacyju.

Šakucin tym časam padbiraŭ čynoŭnikaŭ, vykinutych za bort dziaržaŭnaha kiravańnia. Ci nie dla taho, kab łabiravać svaje intaresy praź ich kantakty?

«Nam suviazi nie patrebnyja. My pracujem ŭ rynkavych umovach, stvarajem pradukt i pradajem jaho ŭ asnoŭnym na zamiežnyja rynki», — pryhoža adkazaŭ jon Tut.by, uziaŭšy na pracu byłoha daradcu Alaksandra Łukašenki, zaciataha antyrynačnika Siarhieja Tkačova.
Aproč jaho, u sistemie «Amkadora» apynulisia były kiraŭnik «Biellehprama» Eduard Naryškin i były kiraŭnik MAZa Mikałaj Kaścień.

I ŭsie ŭ dziaržaparacie viedajuć: kali ty ŭ dobrych adnosinach ź biznesoŭcam, to paśla adstaŭki možaš raźličvać na hrašovuju pasadu.

Zahadkavy partnior

Sioleta raptoŭna źmianiŭsia hałoŭny akcyjanier «Amkadora».

U vyniku dadatkovaj emisii 54% ad statutnaha fondu vykupiŭ navapołacki biznesmen Mikałaj Varabiej, jaki vałodaje kampanijaj «Intersiervis» pa pieraprodažy naftapraduktaŭ. Jon zapłaciŭ $77 miljonaŭ — hihanckija hrošy, ale zamałyja dla razmachu «Amkadora».

U šoku byli mnohija, u tym liku, zdajecca, i sam Varabiej. Były vice-prezident «Amkadora» Hienadź Zinoŭčyk paśla sioletniaha schodu akcyjanieraŭ raskazaŭ «Narodnaj voli» pra svaje ŭražańni ad novaha kiraŭnika, jaki siadzieŭ u zale jak myš pad vienikam.

«Ja paprasiŭ jaho adkazać na try pytańni. Pa­pieršaje, nazvać pamier statutnaha fondu firmy «Interservis». Pa­druhoje, ahučyć, chto zasnavalniki hetaj kampanii. I treciaje pytańnie, čamu, nikoli nie zajmajučysia mašynabudavańniem, vy vyrašyli kupić «Amkador»? Adkazy byli prosta śmiešnyja. Pamier statutnaha fondu — «vialiki». Ab zasnavalnikach «Interservis» jon navat nie staŭ havaryć. A matyŭ?»

Jon miarkuje, što Varabiej — padstaŭnaja fihura.

Niališnim budzie nahadać, što letaś Šakucin chacieŭ nabyć akcyj «Amkadora» na $500 tysiač jak fizičnaja asoba. Infarmacyja pra paśpiachovaść zadumy nie źjaŭlałasia.

Siamja pry biznesie

Za pracaj nielha zabyvacca i pra siamju. «Budzieš u miedycynie pracavać, nikoli nie budzieš dobra žyć», — raiŭ Alaksandr svajmu zvodnamu bratu Siarhieju. Toj z žonkaj nie nadta vieryŭ u hetyja słovy.

«A niadaŭna niaviestka skazała, maŭlaŭ, prabač, Saša, tak, jak ciapier, my nikoli nie žyli!» —
raskazvaje baba Kacia.

Siarhiej Šakucin kiruje sietkaj aptek «Iskamied», suŭłaśnikam jakoj źjaŭlajecca brat. «Kali stvarałasia kampanija, u jaje było 7 zasnavalnikaŭ. Było prapanavana niekalki kandydatur na pasadu hienieralnaha dyrektara, ja prapanavaŭ svajho brata i ŭ adkaz pačuŭ, što jon miakki i dobry pa charaktary, nie zmoža patrabavać ad supracoŭnikaŭ ruplivaj pracy. Ja ž byŭ upeŭnieny, što ŭ Siarhieja jość usie jakaści, kab być lidaram. Ja byŭ vymušany harantavać jaho budučyja pośpiechi svajoj dolaj ułasnaści ŭ kampanii», — raskazaŭ Alaksandr Tut.by.

Pośpiechu dasiahnuŭ i syn Šakucina, taksama Alaksandr. Jon advučyŭsia na jurfaku BDU, a niekalki hadoŭ tamu ŭznačaliŭ baćkavy chołdynh «Spamaš».
Sa svajoj žonkaj Alaksandr-małodšy paznajomiŭsia ŭ sacyjalnych sietkach.

«Ja nie zmahu, ja viarnusia»

«Ci nie chacieli pierabracca bližej da synoŭ?» — pytajemsia ŭ Kaciaryny Šakucinaj. «Dyk jana tam užo pabyła!» — ustaŭlaje svajo słova susiedka Lusia.

Alaksandr prapanavaŭ pieravieźci mamu ŭ Zachodniuju Biełaruś — tam trymać haspadarku lahčej. Pierakanaŭ. Razam z karovaj baba Kacia pierajechała ŭ ahraharodok Sakaŭščyna pad Vałožynam, dzie ŭ Šakucina staić lecišča. Zaviała śvińniaŭ, stała abžyvacca… Ale za piać hadoŭ pryvyknuć da tamtejšaha ładu žyćcia jana tak i nie zmahła. Zdaralisia biada za biadoj.

Raptoŭna pamierła ŭnučka Maryjka, dačka Alaksandra. Mienavita joj pryśviečanaja nazva pradziusarskaha centra «Spamaš» — «Śvietłaj pamiaci Maryi Šakucinaj». «Ja ž jaje hladzieła jašče maleńkaj, — płača baba Kacia. — Pryrasła da hetaha dziciaci… Bolš za ŭsich pieražyvała».

A paśla karova, niaŭdała paviarnuŭšysia, prycisnuła babu Kaciu da kuta. Niemaładaja žančyna złamała niekalki rebraŭ. Nie skazaŭšy nikomu, jana sabrałasia i pajechała nazad u Vialikaje Babina.

«Ja ž usim kazała: ja nie zmahu, ja viarnusia», — uzhadvaje baba Kacia.

Ale pakul haspadyni nie było doma, susiedzi pavynosili rečy z chaty…

Jeŭrabačańnie

Dla mnohich biełarusaŭ, dalokich ad palityki, Šakucin — pieradusim sponsar Alony Łanskoj. Pieršaja sproba trapić na «Jeŭrabačańnie», padmacavanaja administratyŭnym resursam, skončyłasia razborkami na naradzie ŭ Łukašenki. Było pryznana, što vyniki hałasavańnia sfalsifikavanyja.

Šakucin ža pierakanany: členy žury tady zmovilisia… suprać Łanskoj! «Na 100% upeŭnieny, što Alona letaś pieramahła! Čamu źmianili mierkavańnie asobnyja členy žury, ja mahu tolki zdahadvacca», — zajaviŭ jon na Tut.by. Administratyŭny resurs? «Heta byli falšyŭki!»

…Baba Kacia hladzić na hetuju mituśniu z vyšyni svaich 84 hadoŭ — dziacinstva, jakoje supała z vajnoj, pracy zamiest vučoby ŭ škole dy žyćcia, pryśviečanaha tamu, kab jaje dzieci vyraśli i stali sumlennymi ludźmi. «A vy hladzieli «Jeŭrabačańnie»? — «Oj nie, mnie takoje nie cikava!» — śmiajecca jana.

Imieniem Šakucina

Kali ŭ 2008 u Oršy prachodzili Dažynki, Lusia, susiedka baby Kaci, napisała zajavu miascovym uładam ad imia čatyroch «niamieckich viaźniaŭ». Patrabavała pakłaści asfalt vakoł vioski.

Ničyich proźviščaŭ jana nie viedała, tamu nazvała Kaciarynu Šakucinu. Baba Kacia, daviedaŭšysia, razzłavałasia: «Dy chto ja takaja, kab dziela mianie vulicu asfaltavali?! Pryjduć skažuć: dy joj pamirać užo treba, a jana vulicy choča! Dy ja b nikoli takoje nie napisała!» Adnak było ŭžo pozna. Pačuŭšy proźvišča «Šakucin», rajonnyja ŭłady ŭziali pad kazyrok. U Vialikim Babinie pakłali «dažynkavy» asfalt.

Alaksandr Šakucin naradziŭsia 12 studzienia 1959 u vioscy Vialikaje Babina Aršanskaha rajona. Skončyŭ Minski dziaržaŭny miedycynski instytut. Pracavaŭ instruktaram, zahadčykam siektara Centralnaha kamiteta ŁKSMB. Paśla zakančeńnia kliničnaj ardynatury pracavaŭ zahadčykam chirurhičnaha adździaleńnia 10¬j minskaj haradskoj balnicy, hałoŭnym doktaram miedsančastki, dyrektaram miedcentra MTZ, prezidentam NVA «Prammiedinviest».

Ciapier — člen savieta respubliki, člen prezidyuma «Biełaj Rusi», staršynia rady dyrektaraŭ «Amkadora», namieśnik hiendyrektara pa pytańniach pierśpiektyŭnaha raźvićcia «PMI Hrup», staršynia Biełaruskaj tenisnaj fiederacyi, člen Savieta pa raźvićci pradprymalnictva pry prezidencie Biełarusi.

Kamientary24

«Biełarusy buduć cichieńka dumać svajo. A vada kamień točyć, dyj Łukašenka fizična nie viečny». Hłyboki manałoh byłoha mytnika Alesia Jurkojcia4

«Biełarusy buduć cichieńka dumać svajo. A vada kamień točyć, dyj Łukašenka fizična nie viečny». Hłyboki manałoh byłoha mytnika Alesia Jurkojcia

Usie naviny →
Usie naviny

«Chaču, kab u maich dziaciej byli narmalnyja siamiejnyja kaštoŭnaści». 21-hadovaja žycharka Łatvii sabrałasia pierajechać u Biełaruś30

U Maskvie zamiest pamierłaha biełaruskaha śviatara pa-biełarusku słužyć armianin2

Svajak Viktara Łukašenki zajmaje vysokija pasady ŭ KDB. Heta vyśvietliłasia, kali zabrali budynak dziciačaj palikliniki10

U Viciebsku mašyna praniesłasia ŭ ličanych santymietrach kala piešachoda VIDEA

Prakuratura pravieryła fiermy Homielščyny. Fakty žachlivyja7

U Polščy zatrymali biełarusa pa padazreńni ŭ sprobie padpału ŭ Hdańsku

U akupavanym Sievastopali padarvali mašynu. Zahinuŭ kapitan 1-ha ranhu Čarnamorskaha fłota

Nazvany samy seksualny mužčyna 2024 hoda12

Rasijanie ŭpieršyniu za 73 dni masiravana atakavali Kijeŭ2

bolš čytanych navin
bolš łajkanych navin

«Biełarusy buduć cichieńka dumać svajo. A vada kamień točyć, dyj Łukašenka fizična nie viečny». Hłyboki manałoh byłoha mytnika Alesia Jurkojcia4

«Biełarusy buduć cichieńka dumać svajo. A vada kamień točyć, dyj Łukašenka fizična nie viečny». Hłyboki manałoh byłoha mytnika Alesia Jurkojcia

Hałoŭnaje
Usie naviny →