«Ucioki śmiarotnika, abo Duch vieje, dzie choča»
Šedeŭr Rabera Bresona, stvaralnika “transcendentalnaha stylu”. Nie prapuścicie!
Ład, 20.45
Aktyvist Francuskaha supracivu schopleny nacystami i prysudžany da pakarańnia śmierciu. Hieroj karpatliva rychtuje ŭcioki: hostryć łyžku, dziaŭbie dźviery, robić viaroŭku i kruki…
Styl francuskaha hienija, katalika, Rabera Bresona – askietyčny.
Štodzionnaść, zasiarodžanaść, vyklučnaja kancentracyja ŭvahi.
Hieroj marudna j staranna rychtujecca da ŭciokaŭ; a kožnaje jahonaje dziejańnie my čujem u zakadravych “dumkach”: “ia vyjšaŭ u pakoj”, “ia pačuŭ kroki”.
Viaźnica. Ciažar nievynosnaha – z čym zmahajecca čałaviek.
Vyklučnaja hukavaja palifanija: ryp krokaŭ źniavolenaha j kroki naziralnika, huk ciahniku, rypańnie zasaŭki – usie huki my čujem tak, jak hieroj; šumy to źjaŭlajucca, to źnikajuć u zaležnaści ad jahonaj uvahi.
Raber Breson vykarystoŭvaje nieprafesijnych aktoraŭ (jakich jon nazyvaje “madelami”) – i damahajecca ad ich najvyšejšaj dakładnaści, niedasiahalnaj z aktorami zvyčajnymi, jakija zaŭždy pieraihryvajuć.
Breson – stvaralnik tak zvanaha “transcendentalnaha stylu”.
Praz askietyzm i zasiarodžanaść my niepasredna adčuvajem zvyšnaturalnaje, podych Ducha, jaki vieje, dzie choča – i jaki amal nikoli nie ŭvasablaŭsia ŭ kino.
Filmy Rabera Bresona – vyniatak.
Kamientary