Нулявыя рэстаратар успамінае як эпоху «стрыманага аптымізму»:
«Мінчане сядзелі ў нешматлікіх кафэ, чакалі, калі ў нас будзе, як у Расіі: свабода ў бізнэсе, шмат дурных нафтавых грошай, раскоша як нацыянальная ідэя. Здавалася, што мы самыя адсталыя. Здавалася, што ўсе вакол прасунуліся, а мы адны ў «саўку». Трэба адзначыць, што ў тых, хто «адставаў», былі некаторыя густоўныя перавагі. Гэта цяпер у Мінску на кожным рагу караоке і кальян, а тады я думаў, што мы аднойчы станем элегантнай еўрапейскай правінцыяй».
Самы вядомы мінскі рэстаратар. У яго News Café і Grand Café хацела павячэраць ўся заможная публіка. Столікі там замаўлялі і селебрыці, і чыноўнікі. Уладальнік элітных рэстаранаў і сам выглядаў адпаведна — заўсёды ў касцюме з іголачкі, з ацэньваючым позіркам і рэзкім слоўцам напагатове.