Davydźka: Ciažka znajści achvotnych pracavać na BT

Pryznańni kiraŭnika Nacyjanalnaj teleradyjokampanii.

16.12.2011 / 11:52

Pra heta zajaviŭ staršynia Biełteleradyjokampanii Hienadź Davydźka ŭ intervju haziecie «Arhumienty i fakty». Hod tamu Davydźka byŭ pryznačany na pasadu kiraŭnika biełaruskaha aficyjnaha telebačańnia.

…Naturalna, pieraŭtvareńni [na telebačańni] aznačajuć niejkuju ratacyju kadraŭ. Naturalna, budzie adbyvacca amaładžeńnie kalektyvu. Niejkija struktury buduć pamianšacca, niejkija ŭzbujniajecca, niejkija skasoŭvacca…

— A voś hledačy, naadvarot, chočuć bačyć na ekranie bolš ludziej va ŭzroście, jakim by jany mahli daviarać. Maładaja, pryhožaja i navat z dobraj dykcyjaj dziaŭčyna, jakaja badziorym i žyćciaradasnym hołasam viaščaje: «Ź siońniašniaha dnia ŭ Biełarusi padaražeła małako!», — miakka kažučy, vyklikaje ŭ teleaŭdytoryi ździŭleńnie. Ludzi chočuć bačyć na ekranie čałavieka, jaki adekvatna ŭsprymaje padziei, što adbyvajucca ŭ krainie.

— Mnie jak raz vielmi chočacca, kab u studyi navin źjaviłasia žančyna, jakaja adbyłasia: pryhožaja, razumnaja, intelihientnaja… Ci mužčyna hadoŭ saraka-piacidziesiaci… Ale niama!

My ŭžo i ŭ svaich šerahach prahledzieli ŭsich, kaho mahli. Na žal, nie adhukajucca navat na abjavy pryjści na kastynhi, jakija my ładzim.
Našy ahienty chodziać pa teatrach, uhavorvajuć akcioraŭ,ale šmatlikija ludzi, jakija adbylisia ŭ prafiesii, nie chočuć ničoha mianiać u svaim žyćci. Tamu čytać naviny prychodzić moładź. Ale jany ž vyrastuć…

— Ź jakimi prablemami źviartajucca ludzi?

— Ludziej va ŭsim śviecie chvaluje adno i toje ž — asabisty dabrabyt, rost cen, nizkija zarobki…

— I što vy im havorycie? Usio budzie dobra?

Pa-pieršaje, usio budzie tak, jak pavinna być. Ale samaja hałoŭnaja dumka, jakuju ja chaču danieści da ŭsich:

čamu raniej ludzi žyli ŭ adpaviednaści z duchoŭnymi pryncypami, pa sumleńni, a ciapier hałoŭnaje hrošy, pośpiech, karjera, mamona? Čamu my prajhrali duchoŭnuju vajnu?
Treba šukać adkazy na hetyja pytańni.

— Hienadź Branisłavavič, a kolki asabista vam treba dla ščaścia?

— Dla ščaścia nam z žonkaj (dačka niadaŭna vyjšła zamuž i ciapier žyvie asobna) šmat nie treba: charčavacca, apłačvać kamunalnyja vydatki… Kali kudy-niebudź źjeździć — mnie dastatkova kamandzirovak.

— A toje, što vy ŭvachodzicie ŭ śpis słužboŭcaŭ, jakim zabaronieny ŭjezd na terytoryju Jeŭrapiejskaha Sajuza, abmiežavała hieahrafiju vašych pajezdak?

— Heta hańba dla tych, chto heta prydumaŭ. Jany nie puskajuć mianie na terytoryju, jakuju vyzvalaŭ ad fašyzmu moj dzied. Jon tam i zahinuŭ, a ja nie mahu źjeździć da jaho na mahiłu. Viedajecie, mnohija ludzi ščyra vierać u toje, što chto-niebudź z zamiežnych palitykaŭ choča nam dabra. Čas zrazumieć, što nichto ź ich nie choča nam dabra. Kožny choča dabra sabie, časam svajoj krainie, a ŭ nas bačać tolki rynak zbytu abo raźmiennuju manietu dla palityčnych tarhoŭ…