Падазрэнне на вірус Марбург у Гамбургу не пацвердзілася
Аналізы не пацвердзілі смяротна небяспечную ліхаманку Марбург, праз што напярэдадні была перакрытая частка вакзала Гамбурга.
03.10.2024 / 13:04
Адзін з супрацоўнікаў хуткай дапамогі ў поўным камплекце касцюма хімічнай аховы каля цэнтральнага вакзала Гамбурга. Фота: Bild
2 кастрычніка паліцыя Гамбурга на некалькі гадзін перакрывала два пуці і прылеглыя платформы на цэнтральным вакзале горада. Усяму віной — падазрэнне на смяротную і невылечную ліхаманку Марбург у двух пасажыраў, у якіх раптоўна пачаліся адпаведныя хваробе сімптомы.
Меркавалася, што 26-гадовы студэнт-медык і яго сяброўка, якія прыехалі з Руанды, маглі заразіцца небяспечным вірусам Марбург. Яны прыехалі ў Гамбург на цягніку з Франкфурта-на-Майне, у іх выявілі сімптомы, падобныя да грыпу.
Да гэтага студэнт прыляцеў у Германію прамым рэйсам з Руанды, дзе ён лячыў пацыента, інфікаванага вірусам Марбург.
Аднак абследаванне, праведзенае ў медыцынскім цэнтры, паказала адмоўны вынік на наяўнасць смяротнага віруса, паведамляе выданне Bild.
Медыкі паведамілі, што ў студэнта і яго сяброўкі ніколі не было ніякіх скаргаў або сімптомаў, характэрных для віруса Марбург. Сам студэнт распавёў, што калі ён кантактаваў з інфікаваным пацыентам у Руандзе, на ім былі ўсе неабходныя сродкі абароны.
Ліхаманка Марбург (Marburg Marburgvirus, або MVD) упершыню ўзнікла ў 1967 годзе сярод работнікаў нямецкай лабараторыі ў Марбургу, федэральная зямля Гесэн. Хвароба належыць да таго ж сямейства вірусаў, што і ліхаманка Эбола, але нашмат больш смяротная за яе.
Па інфармацыі СААЗ, смяротнасць Марбурга складае ад 25 да 90%.
Паміж людзьмі перадача віруса адбываецца праз прамы фізічны кантакт: праз пашкоджаную скуру ці слізістыя абалонкі. Акрамя таго, падхапіць вірус можна пры ўзаемадзеянні з заражанымі паверхнямі і матэрыяламі, такімі як пасцельная бялізна або адзенне хворага чалавека.
Інкубацыйны перыяд ліхаманкі Марбург вар'іруецца ад 2 да 21 дня.
На першых стадыях заражэння MVD цяжка адрозніць ад многіх іншых трапічных ліхаманкавых захворванняў з-за падабенства іх клінічных сімптомаў. Звычайна яны такія: ліхаманка, цяглічныя болі, дыярэя і ваніты, а пры цяжкім цячэнні захворвання — унутраныя крывацёкі.
Акрамя таго, праз некалькі дзён пасля з'яўлення першых сімптомаў скура хворага можа пакрыцца высыпкай. На позніх стадыях выяўляюцца жаўтуха і панкрэатыт, пацыент імкліва губляе вагу, у яго развіваюцца дэлірый і іншыя нейрапсіхічныя парушэнні.
Ліхаманка Марбург доўжыцца ад аднаго да трох тыдняў, пасля чаго альбо праходзіць, альбо заканчваецца смерцю хворага. Без належнага догляду і падтрымлівальнай тэрапіі смерць можа надыходзіць праз восем-дзевяць дзён пасля з'яўлення першых сімптомаў.
На сённяшні дзень не існуе эфектыўных метадаў лячэння або вакцыны ад ліхаманкі Марбург.