U Franciška Skaryny ŭ Prazie skrali piaro — heta zdaryłasia nie ŭpieršyniu
Nieviadomyja skrali elemient pomnika ŭschodniesłavianskamu pieršadrukaru.
24.07.2024 / 12:36
Archiŭny kałaž «Radyjo Svaboda»
Pomnik Francišku Skarynu pastaŭleny ŭ pražskich Hradčanach u 1996 hodzie, jaho aŭtary — skulptar Eduard Astafjeŭ i architektar Juryj Kazakoŭ. Pieršadrukar u levaj ruce trymaje knihu, a ŭ pravaj — piaro. Ciapier ža piara niama, jaho skraŭ nieviadomy.
Heta nie pieršy vypadak, kali nieviadomyja paškodžvajuć pomnik Skarynie. Raniej palicyja złamyśnikaŭ nie znachodziła, manumient Adnaŭlaŭsia siłami biełaruskich aktyvistaŭ, piša «Svaboda».
Fota: Radyjo Svaboda
Aktyvist Vital Cimašenka raspavioŭ, što piaro źnikaje nie ŭpieršyniu.
«My jaho adnaŭlali niekalki razoŭ. Spačatku adnavili ŭ Biełarusi pa aŭtarskaj formie, my z bratam jaho viarnuli. Paźniej šyldu adryvali, taksama pryjšłosia adnaŭlać. Jašče raz ź siabram adnaŭlali piaro siem hadoŭ tamu, tady vyrašyli zrabić piaro ź ćviordaha płastyka, a nie mietału. Pryčym vyrabili niekalki pioraŭ, z zapasam.
Treba budzie pašukać, dzie heta zapasnoje piaro. Ale budziem adnaŭlać. Palicyja papiarednija razy nie znachodziła vinavataha. Adbyvajecca heta nočču, niama nijakich videakamier, palicyjanty prosta składali pratakoł i nie znachodzili vinavatych», — raspavioŭ Vital.
Aktyvisty hetym razam vyrašyli nie źviartacca ŭ palicyju, a adnaŭlać pomnik samastojna. Jany ličać, što heta, chutčej za ŭsio, pravakacyja ci chulihanstva. Mahčyma, piaro skrali niejkija vałacuhi — dumali, što jano ź mietału.