Ci mohuć u Łukašenki być dvajniki? Razvažajuć ekśpierty
Vykazvajucca palityk Pavieł Łatuška, analityk Pavieł Usaŭ i historyk Alaksandr Frydman.
15.12.2023 / 07:00
Roznyja Łukašenki. Kałaž z fota: president.gov.by, belta.by, skryn ź videa
Šmat chto z rasijan pierakanany, što va Uładzimira Pucina jość dvajniki, jakija padmianiajuć jaho na niekatorych mierapryjemstvach. U internecie možna znajści analiz rostu, mimiki, formy vušej i inšych admietnaściaŭ prezidenta Rasii. A miemy pra toje, što sapraŭdny Pucin pamior i znachodzicca ŭ marazilnaj kamiery, tolki padahravajuć intares da temy.
Niekatoryja biełaruskija kanśpirołahi miarkujuć, što i Alaksandra Łukašenki jość dvajniki. Pilnyja čytačy pieryjadyčna dasyłajuć u Redakcyju svaje nazirańni kštałtu takich: «U mai 2023 źjaviŭsia inšy Łukašenka. Čerap zusim nie padobny. Razrez vačej daŭhi, łob karotki, vałasy prafarbavanyja sivym štučnym koleram».
Što dumajuć pra heta ekśpierty?
«Absalutna nierealistyčny scenar u Biełarusi»
Kiraŭnik Narodnaha antykryzisnaha ŭpraŭleńnia Pavieł Łatuška ličyć, što dvajnika ŭ Łukašenki niama. Jon adznačaje, što nikoli nie było padobnych uciečak infarmacyi.
«Padčas majoj pracy ministram, pasłom (u 2006-2019 — «NN»), mahu z upeŭnienaściu skazać, što dvajnika nie było», — nastojvaje palityk.
Na jaho dumku, sam Łukašenka nie zacikaŭleny mieć dvajnika.
«Pa-pieršaje, tamu što jon nie dazvolić stvaryć ryzyki navat uskosnyja, adnosnyja, kab choć chtości moh karystacca jaho resursam ułady, — tłumačyć jon. —
Pa-druhoje, pajdzi i znajdzi jašče takoha, kab zachacieŭ nazyvacca takim imiem i proźviščam. Takuju asobu ciažka budzie znajści».
Heta absalutna nierealistyčny scenar u Biełarusi, pierakanany Pavieł Łatuška.
«Kali b čałaviek, jaki nosić padčas hulni formu z proźviščam Łukašenki, pačaŭ by hulać usie tajmy i biehać pa placoŭcy jak małady — heta mahło b być paćvierdžańniem dvajnika. Tady možna było b padumać, što heta niesapraŭdny Łukašenka. Ale ŭjavić takoje ciažka», — zaŭvažaje jon.
Łukašenka vielmi lubić adpačyvać. U jaho adpačynak i ŭ subotu, i ŭ niadzielu, jon biare adpačynak i ŭ sieradu, dadaje Łatuška.
«Kali my pabačym, što hetaja asoba pačnie pracavać kožny dzień i biez adpačynkaŭ — heta taksama moža dać padstavu mierkavać, što chtości zamiaščaje Łukašenku. Ale na siońnia, dyj uvohule, heta nierealny scenar», — kanstatuje palityk.
«Jość tolki adzin Łukašenka»
Kiraŭnik Centru palityčnaha analizu i prahnozu Pavieł Usaŭ ličyć, što najaŭnaść u Łukašenki dvajnika spryjała b unutranaj destabilizacyi sistemy i dyskredytavała b jaho. Śviedčyła, što jon nie ŭ stanie kiravać dziaržavaju. Łukašenka ž najpierš žadaje być niepachisnym u svajoj uładzie, tamu nie pahadziŭsia b mieć dvajnika.
«Najaŭnaść dvajnika — sprava vielmi niebiaśpiečnaja, bo pakazvaje słabaść zdaroŭja, niaŭpeŭnienaść va ŭłasnaj uładzie, strach pierad pahrozami», — davodzić ekśpiert.
Jon kaža, što atačeńnie Łukašenki nikoli nie było absalutna hiermietyčnym. Rehularna ŭ publičnuju prastoru traplała niamała infarmacyja ab jaho intymnych rečach. Ale nikoli nie zhadvałasia pra dvajnikoŭ.
Pavał Usaŭ taksama kaža, što mieć i absłuhoŭvać dvajnika — vielmi ciažkaja i darahaja sprava, asabliva z ulikam habarytaŭ Łukašenki.
Jon nie šeraja postać Pucina, jakoha «časta vinavaciać, što ŭ jaho jość dvajnik»: kali adzin vobraz nie adpaviadaje tamu, što pakazvajuć na roznych karcinkach. U Łukašenki takich kazusaŭ nie było.
«Byli situacyi, kali Łukašenka źnikaŭ na tydzień, niekalki dzion, i heta adrazu ŭzdymała chvalu śpiekulacyj, što jon pamior, u kiepskim stanie. Heta śviedčańnie taho, što niama miechanizmu, jaki moh by patłumačyć adsutnaść Łukašenki ŭ publičnaj palityčnaj prastory», — havoryć Usaŭ.
Na jaho pohlad, miechanizm z dvajnikom, pracavaŭ by hromaadvodam, maŭlaŭ, Łukašenka paŭsiudna jość, jon nie chvory, zaŭsiody mocny, ale takoha ž niama.
«Łukašenku davodzicca vychodzić chvorym padčas vybarčaj kampanii, roznych vizitaŭ, jak było ŭ Maskvie. Heta śviedčańnie taho, što jość tolki adzin Łukašenka», — padkreślivaje jon.
Usaŭ adznačaje, što zaŭsiody buduć ludzi, jakim chočacca vieryć u niezvyčajnyja, nadnaturalnyja źjavy jak u žyćci, tak i ŭ palitycy. Takaja ich psichałahičnaja patreba — patłumačyć prostymi słovami składanyja palityčnyja sacyjalnyja hłabalnyja pracesy.
«Jany dumajuć, što ŭsim kiruje daŭno vyrablenaja štučnaja postać. Heta zvyčka maksimalna spraščać situacyju», — padsumoŭvaje kiraŭnik Centru palityčnaha analizu i prahnozu.
«Vieryć u dvajnikoŭ — asablivaść aŭtarytarnaj dziaržavy»
Palityčny ahladalnik i historyk Alaksandr Frydman taksama miarkuje, što ŭ Łukašenki niama dvajnika. I toj nie daść zhody, kab dvajnik byŭ, bo składanyja kambinacyi nie dla jaho.
«Łukašenka dosyć staramodny čałaviek. Nie ź ličbavaj epochi, da sučasnych technałohij stavicca vielmi skieptyčna. Heta nie jaho śviet, — tłumačyć surazmoŭca. — Łukašenka — čałaviek dosyć śpiecyfičny. Jon fihura kałarytnaja. Zamiaščać jaho dvajnikom, jaki budzie siabie pavodzić hetaksama, jak jon, naohuł ciažkaja sprava».
Alaksandr Frydman nie vyklučaje, što atačeńnie Łukašenki, kali jon stanie zusim słaby i chvory dy nie zmoža ŭpłyvać na situacyju, pasprabuje naviazać ideju ab dvajniku. Heta budzie zroblena, kab stabilizavać sistemu, u jakoj Łukašenka — centralnaja fihura.
Tearetyčna takoje možna ŭjavić, ale nasamreč vyhladaje duža fantastyčna.
«Sumnieŭna, što takaja sistema zmoža isnavać, kali Łukašenki nie budzie ni ŭ nijakaj formie. Jon moža być nie na pasadzie prezidenta, ale usio adno musić kantralavać hetu sistemu», — zaŭvažaje ekśpiert.
Alaksandr Frydman kaža, što vieryć u dvajnikoŭ — heta asablivaść aŭtarytarnaj dziaržavy. U joj ničoha nie źmianiajecca, i ludzi pierastajuć vierać, što ŭ stanie štości zrabić.
Naviny pra kiepski stan zdaroŭja Łukašenki adrazu padchoplivajucca, i ŭ ludziej źjaŭlajecca nadzieja, što hety pieryjad skančajecca, bo ničoha nie moža praciahvacca biaskonca.
«Zychodziačy z taho, što jon nie ŭ samym lepšym stanie, pačynajuć šukać dvajnikoŭ. Heta źjava absalutna zrazumiełaja», — adznačaje surazmoŭca.
Alaksandr Frydman zaŭvažaje, što nie treba zabyvać pra ŭpłyŭ Rasii na biełarusaŭ.
Tam tema dvajnikoŭ zajšła tak daloka, što na pres— kanfierencyi sam Pucin žartam, ale pierakonvaŭ, što ŭ jaho ich niama.
Takim čynam, rasijski kantekst biełarusy pieranosiać na Łukašenku.
«Kali ŭ Pucina jość dvajniki, — tłumačyć pazicyju biełaruskaj aŭdytoryi ekśpiert, — to jany pavinny być i ŭ Łukašenki».
Hladzicie taksama:
«Śmierć Pryhožyna robić samoha Łukašenku ŭ niejkaj stupieni «novym Pryhožynym»