Valancina Matvijenka pavinšavała Łukašenku z dniom narodzinaŭ cytataj Vasila Bykava
Siońnia Łukašenku spoŭniłasia 69 hadoŭ. Zranku jaho pavinšavaŭ rasijski prezident Uładzimir Pucin, a paśla prylacieła vinšavańnie ad staršyni Savieta Fiederacyi Rasii Valanciny Matvijenka.
30.08.2023 / 13:34
Valancina Matvijenka i Alaksandr Łukašenka. Fota: BiełTA
U telehramie Valancina Matvijenka padziakavała Łukašenku za sadziejničańnie ŭ pašyreńni dyjałohu zakanadaŭcaŭ dźviuch krain, padkreśliła značeńnie ŭ sučasnym śviecie nadziejnych, pravieranych časam siabroŭ, jakija ŭ ciažkuju chvilinu akažuć padtrymku i padstaviać plačo.
U suviazi z hetym jana pryviała cytatu Vasila Bykava: «Usio, akazvajecca, možna pieražyć, kali ŭ ciabie jość siabar, ź jakim mnohaje dzielicca napałam. Tady ŭsie turboty i skrucha mienšajuć roŭna ŭdvaja, a radaść — dziŭnaja sprava! — udvaja pavialičvajecca».
U Łukašenki z Vasilom Bykavym byli niaprostyja adnosiny, u ich nie supadali pohlady jašče z časoŭ parłamienckaj dziejnaści Łukašenki. Ale palityk pryznavaŭ, što ŭ piśmieńnika «jość kłasnyja tvory». U pačatku 2000-ch Łukašenka ŭ intervju NTV zajaviŭ, što vyras na vieršach Bykava.
Žurnalist tady zapytaŭsia, navošta Bykava adšturchnuli ŭłady.
— Vasil Bykaŭ… Sapraŭdy, ja na jaho vieršach vučyŭsia, — pačaŭ tłumačeńnie Łukašenka.
— Alaksandr Ryhoravič, jon piša prozu…
— I vieršy taksama… Nu vy mnie raskažycie pra Vasila Bykava, jakoha ja ŭ škole vučyŭ i niadrenna vučyŭ! — aburyŭsia tady Łukašenka.
Jak vyśvietliłasia paźniej ad jaho siastry, što niejak Vasil Bykaŭ sapraŭdy napisaŭ niekalki radkoŭ. Ale heta naŭrad ci možna nazvać paŭnavartasnaj tvorčaściu, bo razmova idzie jašče pra malenstva. Tady ŭ Bykava byŭ sšytak, kudy jon zapisvaŭ svaje samyja patajemnyja dumki. Tudy ž, jak niekali pryznalisia rodnyja Bykava, jon zanatavaŭ niekalki radkoŭ ab svaich pačućciach da dziaŭčynki z toj ža vioski. Hety sšytak Bykaŭ staranna chavaŭ, ale adnojčy dzieci vypadkova jaho znajšli – i ŭsie tajamnicy stali padstavaj dla žartaŭ.
Paźniej Bykaŭ imavierna napisaŭ kaladku i pryśviaciŭ Ryhoru Baradulinu.
Čytajcie taksama:
Kali ŭ Biełarusi źjaviłasia słova «draniki»? Vy ździviciesia, jak pozna
Aleś Žuk: Biełaruskich piśmieńnikaŭ i ŭsiu našu litaraturu buduć trymać u čornym ciele