Батыскаф пацярпеў крушэнне ад імплозіі. Тлумачым, што такое імплозія
Як лічаць спецыялісты, прычынай катастрофы батыскафа, што спрабаваў апусціцца да «Тытаніка», стала «катастрафічная імплозія» — выбух, скіраваны ўсярэдзіну, а не вонкі, як гэта больш распаўсюджана. Тлумачым, што гэта за з'ява.
23.06.2023 / 13:46
Батыскаф «Тытан». Фота: афіцыйны сайт OceanGate
Выданне The Wall Street Journal адзначае, што ваенна-марскія сілы (ВМС) ЗША, правёўшы аналіз сваіх акустычных звестак, выявілі «анамалію, якая адпавядае імплозіі або выбуху» паблізу з месцам апускання «Тытана» ў момант страты сувязі з апаратам.
Імплозія — гэта працэс, пры якім аб'екты руйнуюцца ў выніку сціску (або здушвання) саміх сябе. У супрацьлегласць выбуху, які павялічвае абʼём, імплозія памяншае займаны абʼём і канцэнтруе матэрыю і энергію.
Сапраўдная імплозія звычайна складаецца з розніцы паміж унутраным (нізкім) і вонкавым (высокім) ціскам або ўнутранымі і вонкавымі сіламі, якая настолькі вялікая, што структура сціскаецца ўнутр самой сябе або ў прастору, якую яна займала, калі гэта не цалкам цвёрды абʼект.
Пры выбуху (злева) сіла выпраменьваецца знутры. Пры імплозіі (справа) аб'ект руйнуецца пад уздзеяннем знешняй сілы. Фота: Wikimedia Commons
Імплозія — гэта ключавая частка гравітацыйнага калапсу вялікіх зорак, які можа прывесці да ўтварэння звышновых, нейтронных зорак і чорных дзірак.
Іншым прыкладам можа служыць электронна-прамянёвая трубка, у якой існуе высокі вакуум. Калі вонкавая шкляная абалонка пашкоджаная, можа адбыцца небяспечны выбух. Праз сілу выбуху аскепкі шкла могуць ляцець вонкі з небяспечнай хуткасцю.
Але не ва ўсіх выпадках імплозіі адбудзецца разбурэнне. Калі абʼект быў раней цвёрдым, то імплозія звычайна патрабуе, каб ён прыняў больш шчыльную форму: у сутнасці, каб ён стаў больш канцэнтраваным, сціснутым або ператварыўся ў новы матэрыял, які шчыльнейшы за арыгінал.
З пагрозай імплозіі сутыкаюцца ўсе падводныя апараты, бо падчас апускання павялічваецца розніца паміж унутраным і вонкавым ціскам. Чым ніжэйшае апусканне, тым больш ціск марской вады перавышае ціск усярэдзіне судна.
Пры імплозіі частка матэрыялу, змешчанага ўсярэдзіне абʼекта, можа адскочыць ад цэнтра і вылецець вонкі. Ці частка матэрыялу, што знаходзіцца на краях абʼекта, можа быць выкінутая вонкі пры сціску ўнутраных частак. Гэта і адбылося з батыскафам «Тытан», які апускаўся на значную глыбіню.
Як раней паведамляла NBC, у студзені 2020 года генеральны дырэктар OceanGate Стоктан Раш заявіў, што корпус судна «Тытан» «паказаў прыкметы цыклічнай стомленасці». Праз гэта дапушчальная глыбіня апускання была паніжаная да 3000 метраў, што на 860 метраў менш за глыбіню залягання «Тытаніка».
Чытайце яшчэ:
Абломкі батыскафа «Тытан» знайшлі за 500 метраў ад «Тытаніка». Катастрафічныя разбурэнні
Кампанія OceanGate афіцыйна паведаміла пра гібель людзей, якія знаходзіліся ў батыскафе «Тытан»