U Vilni prajšoŭ viečar pamiaci pa zahinułym va Ukrainie vajary Paŭłu «Vołatu» FOTY
Kamandzir roty kalinoŭcaŭ zahinuŭ 15 maja 2022-ha. Sioleta ŭ Vilni jaho pabracimy arhanizavali viečar pamiaci pa im.
16.05.2023 / 22:11
U pačatku imprezy prysutnyja ŭšanavali pamiać Paŭła «Vołata» chvilinaj maŭčańnia.
Paśla pakazali nievialiki dakumientalny film pra zahinułaha vajara. Jaho źniaŭ połk Kastusia Kalinoŭskaha razam ź niekalkimi niezaležnymi žurnalistami.
U filmie, akramia kadraŭ z frontu, uspaminami pra «Vołata» padzialilisia jaho siabry, pabracimy i maci vajara.
Pabracim «Chobit» zhadvaŭ pra Paŭła:
«Paša nikoli nikoha nie karaŭ darma. Jon z pavahaj zaŭsiody staviŭsia da ŭsich, niezaležna — hienierał ty ci navabraniec. Jaho viedała ŭsia Ukraina. Kudy b jon ni pryjechaŭ, u jaho zaŭsiody byli ŭ tym ci inšym horadzie znajomyja, bo jon vajavaŭ z 2016-ha. Pravilna skazali, što kali jamu nie było čaho rabić, jon kapaŭ akopy. Ja ŭ žyćci stolki nie kapaŭ, jak pad kamandavańniem Paŭła. Sapraŭdy, ź im było vielmi spakojna, navat na samych pieršych bajavych vychadach. Paša zaŭsiody vielmi vyrazna kazaŭ, što rabić. Heta dapamahała zrazumieć, što jość niejki płan.
Jon zaŭsiody kazaŭ, što rabić u vypadku, kali jaho zabjuć: adychodzić, adciahvać jaho, pasprabavać zabrać. Na žal, kali Pašu paraniła, nie było mahčymaści jaho apieratyŭna vyciahnuć. Mašyna miedycynskaj evakuacyi nie mahła da jaho chutka padjechać. Nieśli jaho, my doŭha jaho «kačali». Hety čałaviek zdavaŭsia niepieramožnym, nieparažalnym, niazłomnym. <…>
Paśla ŭžo, kali ja lažaŭ u padvale, zajšoŭ čałaviek, jaki skazaŭ, što Paša pamior. U hety momant majo žyćcio padzialiłasia na da i paśla, adčuŭ, jak niešta abarvałasia. Ja razumieŭ, što heta vajna, takoje byvaje, ludzi pamirajuć. Ale mnie vielmi składana heta pryniać da hetaha času. Pieryjadyčna, kali baču jaho fatahrafii, ja kažu jamu «blin, Paša, ty jak dzicia, stolki ranieńniaŭ i padarvaŭsia na niejkaj minie». Jaho nie viarnuć. Adzinaje, što my možam rabić, — heta zachoŭvać pamiać pra jaho».
Vajar «Saško» byŭ siarod tych, chto evakujavaŭ «Vołata».
«Jon zaŭsiody zmahaŭsia za žyćcio. Pamiataju, kali prykryvali jaho evakuacyju, niekalki razoŭ u jaho spyniałasia serca, ale zavodzili. Ja čuŭ jaho chrypy, Paša zmahaŭsia za žyćcio da kanca. Prykład Pašy mnie pakazaŭ, što my možam zmahacca navat sa śmierciu, viarnucca da žyćcia», — padzialiŭsia ŭspaminami «Saško».
Na imprezie ad Ofisa Śviatłana Cichanoŭskaj prysutničaŭ Daradca lidarki demsiłaŭ Alaksandr Dabravolski.
«Śviatłana Cichanoŭskaja ciapier u Rejkjaviku na samicie Rady Jeŭropy, tamu na viečar pamiaci pryjšoŭ ja. Chaču skazać, što kali my razvažajem pra žyćcio jak najvialikšuju kaštoŭnaść, to ŭspaminajem pra tych ludziej, jakija rasparadžajucca svaim žyćciom dziela čahości važnaha. I ŭspaminajem pra tych ludziej, jakija rasparadžajucca čužymi žyćciami, arhanizujuć vojny dziela ambicyj. Moža być, navat idej. Ci vartyja hetyja idei čałaviečych žyćciaŭ?» — pramaŭlaŭ Dabravolski.
Jon zhadvaje, jak paśla ŭvarvańnia Rasii va Ukrainu, u tym liku i ź biełaruskaj terytoryi, biełarusy stali ŭsprymacca inakš.
«I voś tyja ludzi, jakija pajšli vajavać za našu i vašu svabodu, jany nie tolki za Ukrainu, za Biełaruś, a za spraviadlivaść, za cyvilizacyju, jakaja ličyć kaštoŭnaściu žyćcio kožnaha čałavieka. Jany ŭstali, kab abaranić svoj honar, honar Biełarusi i kab abaranić našu supolnuju svabodu. Viečnaja pamiać», — vystupiŭ na imprezie Alaksandr Dabravolski.
Pavieł «Vołat» vajavaŭ va Ukrainie z 2016-ha. Tady jon pajechaŭ na Danbas, dałučyŭsia da 1-j šturmavoj roty «Pravaha siektara». Tydzień pravioŭ na padrychtoŭčaj bazie, a potym adrazu na pieradavuju liniju frontu. Pieršyja bajavyja pazicyi — Pieski, paźniej — Aŭdziejeŭka i vakolicy. Chłopiec udzielničaŭ u bajach uzimku 2017-ha, padčas abvastreńnia pad Aŭdziejeŭkaj.
U sakaviku 2018 hoda Pavieł padpisaŭ kantrakt z Uzbrojenymi siłami Ukrainy. Jaho nakirunkam była vyviedka, dyviersijnaja dziejnaść. Davodziłasia vykonvać roznyja zadačy — ad zachodu na niepadkantrolnuju terytoryju i likvidacyi praciŭnika da zboru infarmacyi i nazirańnia za pazicyjami bajevikoŭ.
«Ščyra kažučy, ja nie dumaju, što viarnusia da mirnaha žyćcia, — kazaŭ Pavieł, jašče nie viedajučy svajho losu. — Vajna — heta ŭžo, chiba, nazaŭždy. Chacieŭ by pabačyć svajakoŭ, pryjechać u Biełaruś na miesiac — ale takoje budzie mahčyma, viadoma, tolki paśla źmieny ŭłady.
Kali ŭ Biełarusi pačniecca padobny kanflikt, to ŭsio, ja dumaju, budzie raźvivacca pa bolš sumnym scenary. I, naturalna, ja viarnusia ŭ vypadku rasijskaj ahresii i pasprabuju choć niešta zrabić sa svaimi navykami».
Čytajcie taksama:
Kalinoviec raskazaŭ, čamu demabilizavaŭsia paśla hibieli «Vołata» i što było paśla
UCU śćviardžajuć, što źniščanyja amal 200 tysiač rasijskich vajskoŭcaŭ
Ešałon z rasijskaj vajskovaj technikaj adpravili ź Biełarusi ŭ Rasiju