«Я цяпер пра ўсё шкадую». Гендырэктарка «Дождя» пракаментавала сітуацыю вакол адклікання ліцэнзіі
Раніцай 6 снежня латвійскія ўлады адклікалі ліцэнзію канала «Дождь» на вяшчанне. Нацыянальная рада па электронных СМІ заявіла, што тэлеканал прадстаўляе «пагрозу нацыянальнай бяспецы і грамадскаму парадку». Такое рашэнне было прынята на фоне вострай публічнай дыскусіі, выкліканай двухсэнсоўнай заявай вядучага «Дождя» Аляксея Карасцялёва ў жывым эфіры наконт вайны. Спецкар «Медузы» Святлана Рэйтэр паразмаўляла з гендырэктарам «Дождя» Наталляй Сіндзеевай адразу пасля таго, як стала вядома аб рашэнні Латвіі.
06.12.2022 / 12:26
Фота: Дзяніс Камінеў
— Скажы, калі ласка, што вы будзеце рабіць у сувязі з адкліканнем ліцэнзіі ў Латвіі?
— Я не ведаю, што табе сказаць. Я не спала ўсю ноч, заснула, мне здаецца, гадзіну таму. Я ад гэтага чатыры дні адысці не магу.
— Вы спрабавалі пагаварыць і дамовіцца з уладамі Латвіі?
— Шчыра: мы не спрабавалі ні з кім дамаўляцца. Усе гэтыя размовы былі ў адкрытай плоскасці… Я не ведаю, будзем вырашаць. Я не была гатовая да гэтага. Я была ўпэўненая, што яны [латвійскія ўлады] гэтага не зробяць.
— У цябе ёсць нейкае разуменне, чаму Латвія так сябе павяла?
— Я думаю, гэта шматфактарная карцінка.
— Як адкліканне паўплывае на працу канала? Вы гэта неяк пралічвалі?
— Ды не. Нам проста з Латвіі трэба выключыць цалкам, з кабеля.
— Як гэта адаб'ецца на працы канала?
— Не вельмі радыкальна, але мы страцім грошы ад кабельных сетак.
— Латвійскіх?
— Не толькі, таму што мы без ліцэнзіі не можам вяшчаць [па кабельных сетках].
— Гэта які працэнт ад выручкі?
— У нас цяпер, як ты разумееш, не так шмат выручкі — ну, адсоткаў 20 [прыпадае на кабельнае вяшчанне].
— Вы абмяркоўвалі магчымасць пераезду з Латвіі?
— Мы даўно ўжо пра гэта думалі — але не тое каб гэта ўсё было проста.
— Ты цяпер не шкадуеш аб звальненні Карасцялёва?
— Я цяпер пра ўсё шкадую. Мы вельмі шмат нарабілі дурасцей. Не было ніводнага добрага, што мы б зрабілі.
— Чаму ты так лічыш?
— Бо знаходзіліся пад эмоцыямі, бо гэтая памылка Лёшава… Нам здавалася, што гэта поўны кашмар з усіх бакоў, ад нас адвярнуцца ўсе — украінцы, латышы… што, уласна, яны і зрабілі.
Нам гэта здавалася такой катастрофай, што на фоне ўсіх каментароў, якія сыпаліся з усіх бакоў… Зразумела, што гэтае рашэнне [аб звальненні Карасцялёва] прымалася хутка, эмацыйна, рэзка. Ведаеш, калі не было сіл спыніцца і падумаць.
Вядома, за памылку не звальняюць — а мы ўсе ведалі, што гэта памылка. Можна было прыбраць яго з эфіру, спыніцца, падумаць. Мы зрабілі дрэнна, разумелі, што робім дрэнна. Нам, вядома, вельмі брыдка ад гэтага.