«Bačyli praz šybu ahoń i śpiecyjalna vybili». Dziŭny pažar u Čyrvonym kaściole. I čamu chram zakryli?
Unačy na 26 vieraśnia adbyłosia zdareńnie ŭ minskim Čyrvonym kaściole. Nichto nie paciarpieŭ, ale chram ułady zakryli. Minskija kataliki kažuć, što historyja padazronaja, što mahli raźbić šybu i padpalić. Ratavalnik patłumačyŭ «Našaj Nivie», što mahła być patreba raźbić šyby, kab paskoryć tušeńnie ŭzharańnia. Zastajecca, adnak, pytańnie, čamu chram paśla zdareńnia zakryli.
29.09.2022 / 10:59
Vybitaja ŭ Čyrvonym kaściole šyba. Fota: glosznadniemna.pl
Aficyjnaja viersija vyhladaje tak. 26 vieraśnia prykładna ŭ 03:35 nočy ŭ MNS nadyšła infarmacyja pra ŭzharańnie ŭ Čyrvonym kaściole. Pažar pačaŭsia ad taho, što «zaharełasia pravodka, u vyniku była paškodžanaja majomaść na płoščy kala 20 m2. Paciarpiełych u pažary niama». Kamientaroŭ ad Kaścioła niama. A na fota vidać, što ŭ budynku vybityja šyby: jak ad udaru, a nie pažaru.
Zaraz budynak kaścioła Śviatych Symona i Aleny, heta aficyjnaja nazva chrama, čakaje pravierka kamisii pa nadzvyčajnych situacyjach pry administracyi Maskoŭskaha rajona Minska. Da skančeńnia pravierki MNS zabaraniaje vykarystoŭvać budynak.
Šmat kamu abstaviny zdareńnia padalisia sprečnymi.
Jak raskazaŭ «Našaj Nivie» adzin z parafijan, u budynku raźbityja try šyby: dva vitražnyja akny na pieršym paviersie i adno — na druhim. Parafijanie ličać, što pažarnyja raźbili akno na druhim paviersie, a voś dva akny na pieršym raźbiŭ niechta inšy.
Dva z raźbitych akon — u zakrystyi chrama, prybudovie, dzie zachoŭvajucca pradmiety, što vykarystoŭvajucca ŭ bohasłužeńni.
U budynku ŭ tuju noč znachodzilisia dva čałavieki. Adna, vartaŭnica, dziažuryła, druhi spaŭ na trecim paviersie — budynak vializny, šmatjarusny, ź vialikaj kolkaściu pamiaškańniaŭ.
Vartaŭnica znachodziłasia daloka ad zakrystyi. Jana pačuła hrukat i pabačyła zadymleńnie. Spracavała sihnalizacyja. Vartaŭnica pabiehła šukać, što zdaryłasia. Adkryła dźviery ŭ zakrystyju — tam było poŭna dymu, i jana zakryła ich, nie stała zachodzić. Jana pabiehła adčyniać dźviery kaścioła, bo razumieła, što, raz spracavała sihnalizacyja, rataŭniki prybuduć chutka. Tak i zdaryłasia.
Vierniki ličać, što ŭnačy niechta raźbiŭ adzin ci dva vitražy łomam i kinuŭ unutr niejki zapalny srodak.
U zakrystyi, pa słovach śviedki, zhareła tolki łavačka-klenčnik, na jakuju stanoviacca kaleniami, kab malicca. Rataŭniki pačali zalivać pažar vadoj, ale ŭ samoj zakrystyi vada trapiła nie na ŭsie pradmiety, h.zn. zalivać daviałosia, imavierna, nie nadta vialiki ahoń.
Ëść fota raźbitaha vitražnaha akna. Dzirka ŭ im maje vyraznuju kruhłuju formu. Pryčym askiepki vylecieli na vulicu.
«Jano nie mahło tak vylecieć ad ahniu, jano vybitaje ŭdaram», — skazaŭ «Našaj Nivie» supracoŭnik Ministerstva pa nadzvyčajnych situacyjach, jakomu my pakazali fota. Ale jon udakładniaje, što patrebnaje zaklučeńnie ekśpierta.
Inšy supracoŭnik Ministerstva pa nadzvyčajnych situacyjach skazaŭ «Našaj Nivie», što šyby mahli vybić pažarnyja, kab chutčej pačać tušeńnie ŭzharańnia. «Bačyli praz šybu ahoń i śpiecyjalna vybili, kab pačać tušyć praz akno. Mahčyma, spačatku sprabavali złamać ramu (na fota jana trymajecca tolki na adnym macavańni), ale nie adužali i vybili škło. Mahčyma, potym jašče dabili i znutry, kab vypuścić dym».
Adnak parafijanie ŭpeŭnienyja, što ŭsio było nie tak. «U kaścioł pažarnyja ŭvajšli praź dźviery, im adkryła vartaŭnica niekalki bakavych dźvieraŭ», — skazali nam vierniki.
«Naša Niva» nie zmahła pahavaryć z vartaŭnicaj, ale, pa słovach parafijan, taja žančyna sama na svaje vočy nie bačyła, jak tušyli pažar. «Praz bakavyja dźviery ad plabanii dakładna ciahnuli šłanh», — pieradajuć jaje słovy. I što vadu lili praz akno druhoha paviercha z vulicy, vartaŭnica taksama bačyła.
Ksiondz Viačasłaŭ Barok skazaŭ «Našaj Nivie», što padazronaje ŭ hetaj situacyi toje, što hramadskaść nie viedaje ŭsich padrabiaznaściej zdareńnia i dahetul niama aficyjnaj publičnaj infarmacyi, čamu začynili chram. Ksiondz źviartaje ŭvahu na toje, što, chacia płošča ŭzharańnia i składaje nibyta 20 m2, płošča ŭsiaho chrama — pad 1000 m2, i ŭ budynku šmat uvachodaŭ i vychadaŭ.
Prytym što «ŭzharańnie» było ŭ zakrystyi, našto zamykać uvieś chram? Na dumku ajca Viačasłava, možna było znajści sposab nie spyniać bohasłužeńni: «Mahli adharadzić zadymleny pakoj i ŭpuścić u inšuju častku budynka, ale ž nie ŭpuścili».
U dadatak, niama aficyjnaha kamientara da hetych padziej ad biełaruskaha Katalickaha kaściołu, niama navat infarmacyi, dzie zaraz buduć malicca vierniki. Ksiondz źviartaje ŭvahu na heta: «Kaścioł začynili, i kamientara niama. Značyć, kamientara naohuł nie moža być, bo, viadoma, hetaja padzieja ŭpisvajecca ŭ ahulny šerah biezzakońnia».
Katalicki aktyvist Arciom Tkačuk apublikavaŭ u fejsbuku post, dzie nazvaŭ historyju z zakryćciom kaścioła padazronaj. Tkačuk źviartaje ŭvahu na toje, što niama ni zdymkaŭ, ni videa ź miesca zdareńnia, i što ciapier u chram nie puskajuć navat śviataroŭ.
Pa słovach Tkačuka, apošni raz ułady zakryvali katalicki chram u Biełarusi letaś. Heta byŭ Budsłaŭski kaścioł, jaki taksama paciarpieŭ ad pažaru. Ale, u adroźnieńnie ad ciapierašniaha zdareńnia, toj pažar zakranuŭ sotni kvadratnych mietraŭ chrama, sklapieńnie kaścioła vyhladała kiepska. Niahledziačy na toje, što śviatynia była zakrytaja, tudy dazvolili prajści katalickim biskupam i śviataram, ź miesca zdareńnia jość šmat zdymkaŭ i videa. Čamu ž ciapier nie tak?
Ministerstvy ŭnutranych spraŭ i pa nadzvyčajnych situacyjach ciapier dajuć kamientary tolki łukašenkaŭskim orhanam prapahandy i nie razmaŭlajuć sa srodkami masavaj infarmacyi, tamu my nie zmahli atrymać ad ich bolš razhornutuju aficyjnuju viersiju.
Kaścioł Śviatych Symona i Aleny — adzin z architekturnych simvałaŭ stalicy. Jaho pabudavali na pačatku XX stahodździa za hrošy Edvarda Vajniłoviča.
Dva hady tamu, u čas vuličnych pratestaŭ suprać falsifikacyi vybaraŭ łukašenkaŭcami, kala chrama prachodzili demanstracyi, i jon byŭ miescam dla ekumieničnych malitvaŭ i schoviščam dla pratestoŭcaŭ. Adnojčy śpiecnazaŭcy navat zabłakavali ŭ chramie ludziej, jaki šukali tam prytułak ad siłavikoŭ. U tym vypadku pradstaŭnik Kaścioła biskup Juryj Kasabucki, adrazu ž adreahavaŭ na padzieju, ale ciapier Kaścioł maŭčyć.
Arciom Tkačuk nahadvaje, što pamiž uładami i parafijaj, jakaja vykarystoŭvaje kaścioł, tryvaje sprečka praz padatak na nieruchomaść, ziamlu i amartyzacyju. Jurydyčna budynak nie naležyć biełaruskamu Kaściołu, i tamu štomiesiac ułady naličvajuć parafii bolš za 14 tysiač rubloŭ roznych vypłat. Heta adziny taki vypadak, i mnohija ličyli heta pomstaj probašču chrama Uładzisłavu Zavalniuku za jaho hramadskuju pazicyju.
Kali vy majecie bolš infarmacyi, što adbyłosia ŭ Čyrvonym kaściole ŭnačy na 26 vieraśnia, pišycie ŭ naš biaśpiečny telehram-bot @Nasa_Niva_Bot. A možna — asabista tym žurnalistam i redaktaram «Našaj Nivy», jakich vy viedajecie i jakim daviarajecie (najlepš — u sihnał abo ŭ telehram).
Z našaha boku hetyja mesendžary abaronienyja. Ale pilnujciesia, kab u vas samich stajała padvojnaja aŭtentyfikacyja i aŭtamatyčnaje vydaleńnie.
My — vaš hołas. Dapamahajcie nam havaryć.