Stryžak: Vajna pamiž Litvoj i Rasijaj niepaźbiežnaja. I biełarusam treba rychtavacca
Jeŭrapiejskija sankcyi suprać Kalininhradskaj vobłaści, ustupleńnie Šviecyi i Finlandyi ŭ NATA — takaja situacyja nie zadavalniaje rasijskich palitykaŭ. I, niahledziačy na toje, što asnoŭnyja siły rasijskaj armii pastupova vytančajucca ŭ miasarubcy na Danbasie, u ruskich jość jašče Bałtyjski fłot i Vajenna-kaśmičnyja siły. Pra niepaźbiežnaść vajny Rasii ź Litvoj i pra toje, što čakaje Biełaruś u hetym raskładzie, raskazaŭ zasnavalnik fondu BYSOL Andrej Stryžak na svaim kanale «Svaje / Čužyja».
27.06.2022 / 19:53
18 červienia Vilnia zajaviła pra prypynieńnie tranzitu praz svaju terytoryju hruzaŭ dla Kalininhradskaj vobłaści. Heta nie adnaasobnaje rašeńnie Litvy, a datrymańnie joj ahulnajeŭrapiejskich padychodaŭ sankcyjnaha cisku na Rasiju.
Rasija pahražaje Litvie roznymi zachadami ŭ adkaz. MZS Rasii ŭručyŭ notu litoŭskamu dypłamatu. U joj havorycca, što RF pakidaje za saboj prava abarony svaich nacyjanalnych intaresaŭ. «Jakija ŭ ich ujaŭleńni pra miežy, — kaža Andrej Stryžak, — my bačym na prykładzie Hruzii 2008 hoda, Kryma 2014 hoda, a ciapier i Ukrainy. Heta značyć, u vybary srodkaŭ Rasija siabie nie abmiažoŭvaje».
Što ŭ hety čas adbyvajecca na vajennym fłanhu?
NATA i Rasija paralelna praviali vajenna-marskija vučeńni ŭ rajonie Kalininhrada. I kali Rasija abmiežavałasia łakalnymi manieŭrami, bo vajskovaja moc Rasii zadziejničanaja ŭ vajnie va Ukrainie, to nataŭskija vajskoŭcy praviali šyrokuju apieracyju ŭ składzie fłatoŭ 14 krain.
«Heta značyć, na mory ŭsie rychtujucca da vialikaha varušniaku», — kanstatuje Stryžak.
Što na sušy?
Suvałkaŭski kalidor, ab jakim šmat havorać u apošni čas, — heta 100 km, jakija adździalajuć terytoryju Biełarusi ad terytoryi Kalininhradskaj vobłaści.
Na terytoryi Biełarusi znachodziacca rasijskija vojski, jakija «mohuć zachodzić‒vychodzić, kali im zachočacca».
Na dumku Stryžaka, kali rasijskaja hrupoŭka ŭ Kalininhradzie (u jakoj navat «Iskandery» jość) zachoča «pacisnuć ruku» biełaruskaj, im treba budzie prajści ŭsiaho tolki 100 km — pa 50 km kožnaj.
Suvałkaŭski kalidor — heta stratehičnaja mahistralnaja linija, pa jakoj idzie zabieśpiačeńnie. Heta značyć, pierarezaŭšy jaje, Rasija moža adrezać krainy Bałtyi ad astatniaj častki Jeŭropy.
Nakolki realny taki scenar?
«Ciapier ja heta prahavorvaju, i heta zdajecca tryźnieńniem», — kaža Stryžak. Ale kali pahladzieć, što za apošni čas zrabiła ŭ zamiežnaj palitycy Rasija, to heta, pavodle jaho, nie zdajecca takim fantastyčnym. Śpis krain i terytoryj, na jakija Rasija napadała pry Pucinie, pastajanna pavialičvajecca. «I čamu b tudy nie ŭpisać nazvu jašče adnoj krainy?» — zadajecca pytańniem Stryžak.
Na jaho dumku, ahulnajeŭrapiejskaja palityka sankcyj u dačynieńni da Rasii i Biełarusi praz hieahrafičnaje stanovišča praduhledžvaje aktyŭny ŭdzieł u joj Litvy i Polščy.
«Bałtyjskija krainy i Polšča dobra pamiatajuć, što takoje nasamreč Rasija, jakaja ni kropielki nie źmianiłasia za hetyja hady. Jana ŭsio tak ža choča pašyracca. Litoŭcy razumiejuć pierśpiektyvy. Kali jany znoŭ apynucca ŭ akupacyi, usia palityčnaja viarchuška zjedzie ŭ Sibir, a šarahovyja hramadzianie znoŭ apynucca ŭ savieckim rai. Mienavita tamu Litva paśladoŭna zajmaje antysavieckuju i antyrasijskuju pazicyju».
Nakolki dziejsnym akažacca 5-y artykuł NATA pry napadzie na Litvu, budzie zrazumieła tolki na praktycy, kaža Stryžak.
A što Biełaruś?
Biełaruś łahistyčna, infrastrukturna, miedyčna padtrymlivała nastup rasijskaj armii na Kijeŭ. Imaviernaść jak minimum takoha scenara prahladajecca i ŭ vypadku nastupleńnia na Vilniu, kaža Stryžak.
Inšaje važnaje pytańnie — ci budzie zadziejničanaja biełaruskaja armija. Łukašenka pakul vichlaje i sprabuje vyrulić situacyju. Jak budzie dalej — pytańnie.
Ale voś što zrazumieła, na dumku Stryžaka, dyk heta toje, što budzie ź biełarusami, jakija źbiehli ad łukašenkaŭskich represijaŭ u Litvu. «Tut adkaz prosty i zrazumieły. Im dakładna nie pazdarovicca. Kožny čałaviek pavinien dla siabie aceńvać ryzyki, ci zastavacca na terytoryi Litvy».
«Biełarusy pavinny mieć niejki płan dziejańniaŭ. Jak tyja biełarusy, jakija zastalisia ŭ krainie, tak i tyja, jakija vyjechali», ‒ kaža Andrej Stryžak.
Kali ŭ vypadku z Ukrainaj Łukašenka moh skazać, što jaho prymusili, to druhi raz heta jamu z ruk nie sydzie, ličyć jon.
I Biełaruś stanie lehitymnaj cellu, ale ŭžo nie dla Ukrainy, a dla krain NATA.
A heta zusim inšaha ŭzroŭniu zbroja, i zusim inšy ŭzrovień nastupstvaŭ dla krainy.
Tym, chto zjechaŭ, treba nie zabyvacca, što ŭ vypadku poŭnamaštabnaj vajny pamiž NATA i RF buduć dziejničać zakony ab internavańni hramadzian varožych dziaržaŭ. I treba budzie dakazać, što tyja hramadzianie, jakija zjechali z krainy, nie zjaŭlajucca ahienturaj Kramla abo Minska. «I heta vielmi składanaja zadača. Tamu što ŭ papiarednich vojnach, jak praviła, na arhumienty nichto nie źviartaŭ uvahi», — kaža Stryžak.
«Kali vy stavicie metaj zachavańnie siabie, svajoj siamji, svajoj majomaści, padumajcie ab tym, dzie vam być u bližejšy čas. Znachodzicca ŭ zonie patencyjnych bajavych dziejańniaŭ abo zjechać. Kab potym nie było pakutliva baluča, što vy svoječasova nie pryniali pravilnaje rašeńnie», — kaža jon.
Kali ž vy pryniali rašeńnie zastavacca tam, dzie vy jość, to treba być hatovym da taho, što moža adbycca. U tym liku zrabić niejkija zapasy praduktaŭ, padrychtavać siabie da taho, što, mahčyma, vam pryjdziecca zajmacca taktyčnaj miedycynaj abo kapać bambaschoviščy ci čymści jašče.
«Hrečka, sol, myła, śviečki — heta toje, što pavinna być u kožnym domie ŭ našym rehijonie», — kaža Stryžak.
Vajna na Bałtyjskim teatry dziejańniaŭ — niepaźbiežnaja, upeŭnieny jon. Pytańnie tolki času. Kali heta adbudziecca, nichto nie viedaje. «Ale toje, što heta adbudziecca, u mianie nie vyklikaje sumnievaŭ», ‒ kaža jon.
«Ja ŭžo zahadzia zajzdrošču tym ščaśliŭcam, jakija dažyvuć da kanca i dahledziać hety film-katastrofu, u jakim my z vami ŭsie razam trapili. Vopyt roznych krain pakazvaje, što nie zaŭsiody vajna maje kaniec. Toj ža Izrail paćviardžaje, što žach moža być pastajannym, i ludzi prosta pryvykajuć žyć u im. Napeŭna, nam taksama daviadziecca žyć z razumieńniem, što naša žyćcio moža raźbicca raptoŭna», — kaža jon.