Паштальёнку, якая перадала ў чат звесткі сілавікоў, асудзілі да трох месяцаў арышту

Такое рашэнне агучыла сёння судздзя Першамайскага раёна Мінска Таццяна Ліньнік.

22.01.2021 / 11:19

Дзяржаўны абвінаваўца папрасіў пакараць Ларысу Танкашкур арыштам на тры месяцы паводле ч. 1 арт. 179. Ён папрасіў выключыць з абвінавачаньня сказ, што злачынства зроблена жанчынай «з матываў ідэалягічнай варожасьці», бо гэта не пацьвердзілася ў судзе. Абцяжарвальнай акалічнасьцю ён палічыў зьдзяйсьненьне злачынства групай асобаў з папярэдняй змовай, з матываў палітычнай варожасьці і ў дачыненьні асобаў, якія выконвалі службовыя абавязкі. Да ўступленьня прысуду ў сілу ён прасіў пакінуць меру стрыманьня ў выглядзе асабістага паручальніцтва, піша Радыё Свабода.

У чым абвінавацілі паштальёнку?

Супраць 56-гадовай жанчыны завялі крымінальную справу паводле ч. 1 арт. 179 («Незаконнае зьбіраньне і распаўсюджваньне зьвестак аб прыватным жыцьці») і ўжылі меру стрыманьня ў выглядзе асабістага паручальніцтва.

Былая паштальёнка перадала ў тэлеграм-чат «Лебяжий 97%» імёны і адрасы супрацоўнікаў міліцыі, якія былі падпісчыкамі ведамаснага выданьня МУС «На страже».

Пацярпелымі ў справе прызналі 35 чалавек, сярод якіх супрацоўнікі Цэнтральнага РУУС, выкладчыкі Акадэміі МУС, намесьнік начальніка раённага ДАІ і былыя міліцыянты.

У абвінавачаньні гаворыцца, што Ларыса Танкашкур, якая выдала зьвесткі падпісчыкаў-міліцыянтаў з картак дастаўкі выданьня МУС «На страже», дзейнічала з матываў «палітычнай і ідэалягічнай варожасьці, зьвязанай з электаральнай кампаніяй».

У першы дзень суду жанчына заявіла, што часткова прызнае сваю віну. Не прызнае абвінавачаньня ў тым, што распаўсюдзіла зьвесткі на глебе «палітычнай і ідэалягічнай варожасьці». Яна сказала, што паведаміла зьвесткі «ня з мэтай пагрозаў міліцыянтам, а з мэтай дыялёгу», каб зь імі пагутарыць, каб людзей, якія зьбіраюцца ў мікрараёне, ня білі. «Думала, што гэтыя міліцыянты дапамогуць жыхарам Лебядзінага», — сказала жанчына.

13 пацярпелых далі паказаньні ў судзе. Некаторыя зь іх казалі, што ім кідалі ў паштовыя скрынкі ўлёткі з артыкулам 128 Крымінальнага кодэксу (Злачынствы супраць бясьпекі чалавецтва) альбо з тлумачэньнем, што такое катаваньні. Пацярпелыя казалі, што ня маюць матэрыяльных прэтэнзій да жанчыны, а пакараньне павінен вызначыць суд.