Naziralnik, jaki źniaŭ na videa ŭkid biuleteniaŭ u Breście, raskazaŭ usie padrabiaznaści historyi
15.11.2019 / 16:41
13 listapada naziralnik Juryj Vaščančuk źniaŭ na videa sprobu apuścić u skryniu stos biuleteniaŭ na ŭčastku №37 Brescka-Uschodniaj akruhi №3. Dziaŭčynu ź videa chutka identyfikavali: jaje zavuć Nastaśsia Kuličkova, jana pracuje piedahoham-psichołaham u dziciačym sadku, jaki znachodzicca za 50 mietraŭ ad vybarčaha ŭčastka.
Nastaśsia Kuličkova
Zahadčyca hetaha sadka Taćciana Mosina ŭznačalvaje vybarčuju kamisiju na ŭčastku №37.
Uviečary 13 listapada «Naša Niva» źviazałasia z Taćcianaj Mosinaj — zaśpieła jaje na pracoŭnym miescy ŭ sadku.
Taćciana Mosina.
Ale žančyna admoviłasia ad kamientaraŭ. «U nas baćkoŭski schod, nie mahu havaryć», — paviedamiła Mosina i kinuła słuchaŭku. Praŭda, praź niekalki chvilin rabotniki škoły paviedamili, što dyrektarka ŭžo syšła z pracy.
«Naša Niva» źviazałasia z Vaščančukom, kab jon raspavioŭ, što adbyvajecca na ŭčastku siońnia.
Naziralnik Juryj Vaščančuk.
«Učora hetaja dziaŭčyna spakojna syšła. Staršynia kamisii Mosina ničoha nie zrabiła, nie sprabavała spynić dziaŭčynu, razabracca ŭ tym, što adbyvajecca, ci paklikać milicyju. U nas była nievialikaja razmova ź joj, Mosina zajaviła, što nijak nie datyčnaja da taho, što adbyvajecca. Tady ja jašče nie viedaŭ, što dziaŭčyna — padnačalenaja Mosinaj, — kaža Jury Vaščančuk. — Adbyłosia heta ŭsio apoŭdni prykładna. A ŭžo paśla abiedu na ŭčastku vyviesili abjavu: «Videazdymku možna vieści tolki z dazvołu staršyni kamisii». Voś i ŭsia padziaka za toje, što ja praduchiliŭ ukid biuleteniaŭ.
Uvohule Mosina pavodzić siabie dziŭna. Jana nie choča sa mnoj razmaŭlać. Sama choć i prysutničaje na ŭčastku, ale jaje nibyta niama. To siadzić u pakoi dla adpačynku, jaki tut pobač. To prychodzić ranicaj na hadzinku, paśla źnikaje. Časam źjaŭlajecca na 2-3 hadziny… Niejkija pracoŭnyja momanty ź joju abmierkavać niemahčyma.
Voś zaraz padčas našaj hutarki Mosinaj na ŭčastku niama.
Ja siońnia sprabavaŭ ź joj pahavaryć, raspavieści pra parušeńni na ŭčastku. Jana admoviłasia, navat paklikała milicyjanta, kab jon mianie adahnaŭ, bo nibyta ja pieraškadžaju, nie daju prajści. Paśla Mosina spakojna syšła».
Paśla źjaŭleńnia videa sa sprobaj ukidu ŭ sacsietkach pačali abmiarkoŭvać: jak Vaščančuk pačaŭ zdymku mienavita ŭ patrebny momant? Juryj patłumačyŭ heta.
«Ja čuŭ, jak padajuć niekatoryja biuleteni — huk byŭ dziŭny, i ja pačaŭ padazravać, što iduć ukidy. Staŭ bolš uvažliva sačyć za ŭsim. I kali dziaŭčyna zajšła ŭ kabinku dla hałasavańnia, ja, kaniečnie, nie bačyŭ, što tam adbyvałasia. Ale vielmi dobra čuŭ, što jana dastaje štości z sumački. Tamu ja na ŭsiaki vypadak pačaŭ zdymać, padyšoŭ da jaje i spytaŭsia, što ŭ rukach. Kab ja pamyliŭsia, to vybačyŭsia b i vydaliŭ videa. Ale ž akazałasia toje, što akazałasia», — kaža Vaščančuk.
Kuličkova paźniej koratka prakamientavała svoj učynak miascovamu partału «Brest-Sici»: maŭlaŭ, u rukach jaje byŭ nie stos biuleteniaŭ, a tolki adzin, składzieny ŭtraja. Vaščančuk upeŭnieny — heta chłuśnia.
«U jaje ŭ rukach dakładna była nie adna papierka, składzienaja niekalki razoŭ. Tam było štuk 20 biuleteniaŭ. Ja ŭpeŭnieny, što heta byli biuleteni, ja heta bačyŭ na ŭłasnyja vočy.
I jašče taki niuans — skrynia dla hałasavańnia maje takuju adtulinu, što list A4 tudy nie prachodzić, biuleteń treba skłaści ŭdvaja. A dziaŭčyna zahadzia viedała, što biuleteni treba skłaści. Heta dziŭna. Bo bolšaść tych, chto hałasuje, trochi hublajucca kala skryni, prosiać dapamohu ŭ členaŭ kamisii, pytacca, jak zakinuć biuleteń. A heta dziaŭčyna ŭžo viedała, što rabić, zahadzia skłała toj stos tak, kab jon pralez u skryniu», — kaža Vaščančuk.
Darečy, u dzień vybaraŭ — 17 listapada — Vaščančuk budzie śviatkavać svoj 36-y dzień narodzinaŭ. Pravieści jaho Jury płanuje na ŭčastku.
«Dla mianie heta pryncypova. Ja bačyŭ, jakaja vakchanalija była padčas minułych vybaraŭ. Mianie heta zusim nie zadavalniaje. Ja hramadzianin, i maju svaju pazicyju», — kaža Vaščančuk.