Hanna Sieviaryniec: U jakoha pomnika prapanavać paprasić prabačeńnia pilnym i mužnym milicyjantam?
Piša Hanna Sieviaryniec dla «Radyjo Svaboda»:
15.11.2018 / 20:50
Videa, u jakim mužnyja i pilnyja milicyjanty łoviać vandała la pomnika Haradavomu (ci z dastatkova vialikaj litary napisała ja hetaje słova?), tym bolš vidovišča, dzie biełakury vandał ščyra prosić vybačeńnia ŭ pomnika, uzrušyła mianie da samych hłybiń dušy.
Čytajcie taksama: Jak u Čačni: padletak, jaki daŭ poŭchu skulptury haradavoha, prosić prabačeńnia ŭ pomnika i milicyjantaŭ VIDEA
Tak! Pieraprasić u pomnika! Mienavita hetaha tak nie chapaje nam u našaj stabilna niaščasnaj krainie niedavučanych dziaciej, niedalečanych chvorych, niedaabaronienych ad hvałtu žančyn i rana pamirajučych mužčyn. Ideja vialikaha, ahulnanacyjanalnaha festyvalu pieraprašeńnia ŭ pomnikaŭ sama saboj uźnikła i zapałała pachodniaj u majoj nastaŭnickaj hałavie.
U pieršuju čarhu ja b chacieła zaprapanavać našym mužnym i pilnym abaroncam pomnikaŭ pasadzić u svaju mašynu Leanida Zajdesa — i niachaj jon publična i ščyra vybačycca pierad pomnikam usim rasstralanym u Kurapatach. Ad samaha leta da jaho haniebnaha restaranu jeduć-jaduć roznyja asoby, jakim nijak nia jedziecca i nia jesca ŭ inšych, prydatnych dla ježy, miescach — vybačacca možna da samaha rańnia.
Potym davajcie źbiarem niekalki aŭtobusaŭ tych, chto admaŭlajecca adkryvać biełaruskija hrupy ŭ sadkach, biełaruskija klasy ŭ škołach, usich, chto adčajna kładziecca na šlachu vykładańnia biełaruskaj historyi pa-biełarusku ŭ biełaruskich škołach — i zaviaziem ich vybačycca pierad pomnikam litary «Ŭ».
Niedaloka ad hetaha pomnika možna ekskursijnyja aŭtobusy jašče raz spynić — i tym ža składam vybačycca pierad pomnikam biełaruskaj dziaržaŭnaści, jakaja nasamreč pačynajecca nie ad 1917 hodu, a krychu raniej, raniej, pomnik, my ŭśviedamili, my ciapier viedajem, i ŭsim kažam, vybačaj nam, pomnik!
Vieličny i trahičny, čakaje la svaich noh składalnikaŭ prahram pa biełaruskaj litaratury pomnik Janku Kupału — doŭha, doŭha, sa ślaźmi pavinny vybačacca pierad im składalniki tych prahram, u jakich usio mienš biełaruskaj litaratury, i ŭsio bolš biellitu.
Ministar pa padatkach i zborach, a taksama praviaralniki jahonaha ministerstva niachaj vybačacca pierad pomnikam handlarcy na Kamaroŭcy — božuchna moj, kolki ciarpić taja handlarka ad praźmierna prahnych źbiralnikaŭ i praviaralnikaŭ!
Ministerstva kultury, a taksama kiraŭnictva Speckambinatu da viasny nia ŭpraviacca vybačacca pierad hranitnymi našlopkami, jakija lažać ciapier na Vajskovych mohiłkach na miescach, dzie raniej stajali pomniki.
Nu, i finalnym mierapryjemstvam ja b arhanizavała vialikuju vandroŭku ŭ Ameryku, krainu kapitalistaŭ i buržua, niachaj by adpłyŭ tudy ad jakoha zručnaha portu vialiki łajner, na jaki sabrali b my čynoŭnictva roznaha ŭzroŭniu — i pamknuli b jany pa akijanskich chvalach da bierahu Ńju-Jorkskaj buchty, kab horača i hučna vybačycca pierad statujaj Svabody.
Adnaho nie mahu prydumać: pierad jakim pomnikam zaprapanavać vybačycca pilnym i mužnym milicyjantam?