«Хронікі Нарніі: Прынц Касьпіян»
Паводле кнігі Клайва Сынклера Льюіса
Халаднаватае фэнтэзі пра гераічныя бітвы
23.05.2008 / 18:58
Героі нарнійскіх хронік дзеці Певенсі вяртаюцца ў чароўную краіну. Але, калі ў Англіі прайшоў год, то ў Нарніі мінулі стагодзьдзі. Краіна разбураная, гномы й кентаўры схаваліся ў лясах, а па суседзтве пануе падступны кароль Міраз. У Нарніі ёсьць надзея – юны прынц Касьпіян. Ангельскія падлеткі – “старажытныя каралі і каралевы” далучаюцца да Касьпіяна і ўзначальваюць нарнійскую армію…
Другая частка нарнійскіх хронік патанае ў попельна-шэрых колерах зла. Аграмадны палац Міраза, цёмныя сутарэньні, начныя сцэны, зьляканы й сьцішаны лес. Хаця кампутарных эфэктаў, у параўнаньні з папярэдняю часткай, няшмат, дэкарацыі й касьцюмы ўражваюць: для арміі тальмарынцаў было выкавана амаль 4 тысячы кальчугаў і масак. Героі-падлеткі зацята ваююць (і забіваюць!), крычыць у пакутах парадзіха, усьміхаецца злы кароль.
Хрысьціянскія алюзіі, якія захоўваліся ў ранейшых хроніках, з гэтага фільму зьніклі; стужка пераўтварылася ў халаднавата-нязграбнае фэнтэзі пра гераічныя бітвы.
Хаця фінальная бойка – маштабна-відовішчная, сьветлыя чары дабра выдыхліся; ангельскія дзеці – ваяўніча-бадзёрыя макеты, а мудры леў – кампутарны статыст.
На гэткім тле зухаваты баявы мыш – як бальзам на глядацкае сэрца.
Актор Бэн Барнз у ролі прынца Касьпіяна бярэ больш фактурай, падкалодна-падступны Сэрджыа Кастэліта (кароль Міраз) яго перайграе.
“Прынц Касьпіян” ня лезе ў шэдэўры, але й не катуе нудой. Заўзятары “Хронік Нарніі” знойдуць у ім дарагія ўзгадкі, але й незадаволеных будзе шмат.