Чаму незалежнасць і становішча Тайваня залежаць ад вынікаў вайны Расіі ва Украіне
Як Тайвань рыхтуецца да магчымага ўварвання, чаму Тайбэй не прызнае прэтэнзій Пекіна і чаму незалежнасць Тайваня шмат у чым залежыць ад выніку вайны Расіі супраць Украіны, «Настоящему времени» распавеў намеснік міністра замежных спраў Тайваня У Чжы-чжун.

— Наколькі ўважліва вы сочыце за вайной Расіі супраць Украіны? Як яна ўплывае на палітыку Тайваня, войска, грамадства? Ці бачыце вы якія-небудзь адчувальныя наступствы?
— Вайна ва Украіне, развязаная Расіяй, стала трывожным званком для ўсяго свету, і асабліва для Тайваня. Яна прымусіла нас пераасэнсаваць шмат якія рэчы і па-новаму зірнуць на геапалітычную сітуацыю.
Яшчэ некалькі гадоў таму мы схільныя былі верыць у магчымасць мірнага суіснавання з Кітаем, нягледзячы на адрозненні ў палітычных сістэмах. Аднак агрэсія Расіі супраць Украіны разбурыла гэтыя ілюзіі. Стала відавочна, што для такіх краін, як Расія і Кітай, тэрытарыяльная экспансія і перадзел сусветнага парадку з'яўляюцца прыярытэтнымі мэтамі.
У гэтых умовах Тайвань павінен рабіць усё магчымае, каб прадухіліць ваеннае ўварванне з боку Кітая. Мы распрацавалі стратэгію, якую я заву «не сёння». Яна ўключае ў сябе тры ключавыя напрамкі:
- Дэманстрацыя рашучасці. Мы павінны даць свету ясна зразумець, што гатовы абараняць сваю свабоду і незалежнасць. Гэта важна для таго, каб у выпадку агрэсіі мы маглі разлічваць на падтрымку саюзнікаў.
- Рэгулярныя вайсковыя вучэнні ў рэгіёне. Сумесныя вучэнні з ЗША, Японіяй і еўрапейскімі краінамі дэманструюць Кітаю, што міжнародная супольнасць не дапусціць парушэння статус-кво ў Тайваньскім праліве. Прысутнасць ваенных караблёў Францыі, Вялікабрытаніі, Нідэрландаў, Італіі, Германіі — яркае таму пацвярджэнне.
- Актыўны ўдзел у міжнародных арганізацыях павышае наш міжнародны статус і дае нам дадатковыя інструменты для абароны нашых інтарэсаў.
Вайна ва Украіне стала для нас жорсткім, але карысным урокам. Мы зрабілі з яе важныя высновы і робім усё магчымае, каб стрымаць патэнцыйную агрэсію з боку Кітая.
Наша мэта — зрабіць так, каб кожны дзень, калі Сі Цзіньпін будзе разважаць аб уварванні на Тайвань, ён у канчатковым выніку прымаў рашэнне: «не сёння».
— Як вы думаеце, расійскае ўварванне ва Украіну і тое, як развіваецца гэтая вайна, робяць вайну паміж Кітаем і Тайванем больш рэальнай ці менш рэальнай?
— Вядома, калі Расія атрымае перамогу, гэта можа падштурхнуць Кітай да рашучых дзеянняў. Аднак, бачачы ўстойлівасць Украіны, сусветнае асуджэнне вайны і страту Расіяй аўтарытэту на міжнароднай арэне, Кітай, безумоўна, тройчы падумае, перш чым вырашыцца на ўварванне.
Як намеснік міністра замежных спраў Тайваня я магу запэўніць, што мы ўважліва вывучаем досвед Украіны і прымаем усе неабходныя меры для абароны нашай краіны. Мы ўмацоўваем нашу абарону, супрацоўнічаем з міжнароднымі партнёрамі і развіваем ключавыя галіны эканомікі, такія як вытворчасць паўправаднікоў.
Мы адкрыта гаворым свету пра тое, што дэмакратыя Тайваня і статус-кво ў рэгіёне — гэта ў інтарэсах усёй міжнароднай супольнасці. Мы працуем над умацаваннем балансу сіл у рэгіёне, прыцягваючы еўрапейскія дзяржавы і, вядома ж, Злучаныя Штаты. Амерыка дае нам сучасную зброю, стварае новыя ваенныя базы ў рэгіёне і актыўна супрацоўнічае з Японіяй, Філіпінамі, Карэяй для стрымлівання Кітая.
Тайвань грае важную ролю ў сусветнай эканоміцы, вырабляючы большую частку паўправаднікоў, неабходных для развіцця штучнага інтэлекту. Мы гарант стабільнасці і даступнасці гэтых тэхналогій для ўсяго свету.
Акрамя таго, Тайвань — гэта апора дэмакратыі і ўніверсальных каштоўнасцяў у кітайскамоўным свеце. Наш поспех дэманструе, што дэмакратыя можа эфектыўна функцыянаваць у любым грамадстве.
Такім чынам, мы вядзём актыўную працу на міжнародным узроўні, каб прадухіліць магчымую агрэсію. Мы ўпэўненыя, што сумеснымі намаганнямі мы зможам захаваць мір, свабоду і дэмакратыю ў нашым рэгіёне.
— Цяперашні статус-кво здаецца вельмі далікатным. Як вы думаеце, ці можа гэты баланс у адносінах Пекіна і Тайбэя захоўвацца вечна ці шалі непазбежна хіснуцца ў той ці іншы бок?
— Кітай — наймагутнейшая дзяржава ў рэгіёне, і любы крок у бок фармальнага прызнання Тайваня выкліча яго рэзкую незадаволенасць. Таму на дадзеным этапе найболей разумным падыходам з'яўляецца захаванне статус-кво.
Але такі баланс не азначае стагнацыі. Ён дае магчымасць нам развіваць адносіны з іншымі краінамі, пашыраць эканамічныя і культурныя сувязі. Мы бачым гэта на прыкладзе ўмацавання нашых адносін з Японіяй, В'етнамам, Філіпінамі, краінамі Еўропы.
Важна разумець, што статус-кво — не статычнае паняцце. Ён увесь час эвалюцыянуе.
Вонкава можа здавацца, што нічога не змяняецца, але ўнутраны змест перажывае значныя трансфармацыі. Напрыклад, за апошнія 10 гадоў аб'ём тайваньскіх інвестыцый у Кітай скараціўся з 84 працэнтаў да 7 працэнтаў. Гэта сведчыць аб сур'ёзных зменах у нашых эканамічных адносінах.
Будучыня Тайваня залежыць ад мноства фактараў: палітыкі Кітая, нашых уласных намаганняў па развіцці эканомікі і міжнародных сувязей, эфектыўнасці нашай дыпламатыі.
Каментары