Паглядзелі хітовы серыял «Дысклэймер» з Кейт Бланшэт, зняты па брытанскім бестсэлеры
Прыемны трэнд апошніх гадоў — тое, што ў серыяльны свет раз-пораз залятаюць зоркі вялікага галівудскага кіно. Так і ў драме «Дысклэймер» (Disclamer), што выйшла ў сярэдзіне кастрычніка на стрымінгу Apple TV+. Расказваем, ці варта яе глядзець.
У галоўнай ролі сямісерыйнага «Дысклэймера» — Кейт Бланшэт, уладальніца двух «Оскараў» і яшчэ шасці намінацый на запаветную статуэтку. Бланшэт грае знакамітую журналістку Кэтрын Рэвенскрофт. Гэта прызнаная прафесіяналка, якая, здаецца, прысвячае больш увагі кар’еры, чым сям’і — нездарма ў яе складаныя адносіны з уласным сынам.
Аднаго дня Кэтрын атрымлівае па пошце кнігу і з жахам дазнаецца, што гэта гісторыя пра яе. Аднак аўтар выбраў для аповеду зусім не гісторыі яе журналісцкіх перамог, а нешта нашмат больш цёмнае, што сама жанчына вырашыла пакінуць у мінулым. Ён выцягвае на святло яе інтрыжку 20-гадовай даўніны, і цяпер Кэтрын мусіць пабачыць наступствы той гісторыі.
Для яе гэта тым больш балюча, што ў звычайным жыцці яна стварыла свой бездакорны вобраз. У серыяле неаднаразова кажуць пра натхненне — Кэтрын стала натхненнем і для ўласнага мужа, і для калег па журналісцкай супольнасці. Злы жарт лёсу, што і тая частка яе жыццёвай гісторыі, якую яна хацела б схаваць і ад сябе самой, стала натхненнем, ды яшчэ і для цэлай кнігі.
Серыял зняты па аднайменнай кнізе-бестсэлеру ад брытанскай пісьменніцы Рэні Найт. Рэні, сама былая журналістка, далучылася да каманды прадзюсараў серыяла.
«Дысклэймер» — вельмі спакойны серыял, і з-за гэтага яго можа быць няпроста глядзець. Як жыццёвыя перыпетыі рэдка здараюцца ў выглядзе экшн-сцэн, так і падзеі «Дысклэймера» пададзеныя знешне проста і немудрагеліста, хаця гаворка ідзе пра сапраўдныя трагедыі. Больш месца тут аддадзена псіхалагізму, і Кейт Бланшэт выдатна грае ролю жанчыны, чый свет развальваецца на кавалкі, а яна і не ведае, як іх склеіць назад.
За вобразам паспяховай журналісткі Кэтрын хавае ўласныя страхі, якім не дае рады. І вось цікава: хаця яна зрабіла сабе імя як змагарка за праўду, ёй не хапае моцы, каб сутыкнуцца з праўдай з яе ўласнага жыцця.
У серыяла нелінейная пабудова. Падзеі разварочваюцца ў дзвюх часовых плоскасцях — у цяперашнім часе, калі Кэтрын атрымлівае тую самую кнігу, і 20 гадоў таму, калі на італьянскім узбярэжжы яна сустракае маладога Джонатана.
Акрамя гэтага, «Дысклэймер» — вельмі цягучы аповед з павольным дзеяннем, і камусьці можа падацца, што было б прасцей упіхнуць усё ў паўнаметражку. Можа, яно і так, але тады б гісторыя страціла багата ад свайго псіхалагізму. Не абавязкова тлумачыць гледачу простай мовай драму галоўных герояў, можна даць публіцы прастору і час, каб прапусціць гісторыю праз сябе.
Калі засумавалі па прыгажосці, не прапускайце «Дысклэймер», бо серыялу пашчасціла з галоўным аператарам. Ім стаў Эмануэль Любецкі, уладальнік трох «Оскараў», які зняў у тым ліку неверагодныя па візуале «Дрэва жыцця» (2011) і «Гравітацыю» (2013). І ён не расчароўвае, бо зняты серыял насамрэч прыгожа — што казаць пра адну толькі сцэну з Кэтрын у моры, дзе яна знаёміцца з Джонатанам.
За рэжысуру адказвае іншы аскараносны мексіканец, Альфонса Куарон, які адхапіў дзве статуэткі за тую ж самую «Гравітацыю».
Вы не паверыце, хто грае мужа Кэтрын — у падабцаснага маўчуна ўвасобіўся Саша Барон Коэн, легендарны брытанскі комік, які ператварыўся з часам у геніяльнага драматычнага акцёра.
Каб увасобіць Стывена Брыгстака, антыпод Кэтрын і няшчаснага бацьку Джонатана, Куарон звярнуўся да малавядомага ў нас акцёра Кевіна Кляйна, чые зорныя гады прыйшліся яшчэ на 90-я. Супрацьстаянне Кляйн ды Бланшэт робяць гэтую драму эфектнай і такой, што суперажываеш усім удзельнікам гісторыі.
Атрымалася гісторыя не для ўсіх, гэта дакладна. Але яскравай візуальнай часткі, акцёрскай працы і трагічнага сюжэту хопіць, каб задаволіць гледача, які цэніць псіхалагічныя серыялы.
«Наша Нiва» — бастыён беларушчыны
ПАДТРЫМАЦЬ
Каментары