Малады хлопец пераехаў у вёску, завёў курэй з козамі і стаў зоркай тыктоку
Андрэй пераехаў у вёску са сталіцы восем гадоў таму, а потым завёў блог пра сваё жыццё. Сябе падпісаў лаканічна: «Дзеравеншчына Андрэй».
Цяпер за яго буднямі назіраюць 123 тыс. падпісчыкаў у TikTok. А яшчэ відэа часта залятаюць у рэкамендацыі і набіраюць сотні тысяч праглядаў. Чаму на вёсцы жыць добра і ў чым сакрэт папулярнасці блога пра простае вясковае жыццё, расказвае «Точка».
З вёскі — з любоўю
У вёску Зарэчча Стаўбцоўскага раёна Андрэй пераехаў менш за два месяцы таму, яшчэ абжываецца. Гэты дом яму прапанавала падпісчыца — пажыць проста так, без аплаты. Цяпер жа хлопец падумвае яго купіць.
«Раней здымалі дом у Смалявічах — аддалі за год каля $3000. А потым проста напісала дзяўчына. Кажа, стаіць дом — толькі заязджайце. Газавае ацяпленне ёсць, ванна і туалет у доме. Мы і пераехалі», — расказвае Андрэй.
Перавозілі ўсю гаспадарку і рэчы цэлай 20-тоннай фурай — і сума за змену месца выйшла астранамічнай.
«Козам надзелі памперсы», — смяецца хлопец.
Веранду ў доме Андрэй зрабіў сваімі рукамі.
Прадметы дэкору — усё, што знайшлося ў доме і хляву. Асаблівы гонар — чырвоны таршэр, які дасталі з куратніка і адшаравалі ад памёту.
«Плюс старога дома — у ім заўсёды ёсць вялікія запасы сервізаў і крышталя на ўсе выпадкі жыцця», — прыносіць гарбату і ўступае ў гутарку жонка Андрэя Соня.
Посуд у доме доўга не захоўваецца: козы занадта настойліва спрабуюць далучыцца да чаявання.
Раз-пораз наровяць залезці на стол, пацягнуць прысмак і нават папіць з кубка. Толькі адвярнуўся — разгорнуць усё.
У Мінску нічога не трымала
Калі Андрэю было 17, бацькі купілі лецішча пад Радашковічамі. Ездзілі туды перыядычна, як усе — на адпачынак.
«Я працаваў у салоне друку 10 гадоў запар. І ў нейкі момант разумею: не хачу вяртацца дадому, у кватэру. Пачаў ездзіць на лецішча, нешта вырошчваць: кветкі, кабачкі, ажыну. Так і ўцягнуўся, пачаў там заставацца. Мяне нічога не трымала ў Мінску — нічога цікавага», — успамінае Андрэй.
Цяпер хлопец працуе анлайн — можна жыць дзе заўгодна. Таму дзе толькі не пабываў. Тры гады таму з жонкай працавалі на ферме паўлінаў на Кіпры. Потым — у Грузіі на свінаферме, пад Масквой на ферме альпак. Далей — на беларускай слімаковай ферме. Чаму такі выбар? Кажа, проста было кайфова.
«Такое ўнутранае імкненне: мне хочацца гэтым займацца, мне гэта падабаецца. Проста люблю гэта. Усё так і працуе: што падабаецца, тое і выстрэльвае», — кажа Андрэй.
У вёсцы стала з'яўляцца свая гаспадарка, а разам з жывёламі — і блог.
Назвалі казла ў гонар начальніка
Спачатку былі курачкі.
«Мае дзяўчаткі карамельныя. Люблю іх. Забіваць я іх, вядома ж, не буду. У мяне жывёлы будуць проста жыць і радавацца», — праводзіць экскурсію блогер.
Гадаванцам даюць імёны падпісчыкі — варыянты могуць прапаноўваць тыя, хто актыўна данаціць і дапамагае маленькай гаспадарцы.
Да прыкладу, у Андрэя жыве казёл па мянушцы Адэль — так яго папрасіў назваць падпісант з Германіі… у гонар свайго кіраўніка.
«Козачак Кіру і Арыну мне падарылі. Падпісчыкі спыталі: «Хочаш коз?» Вядома, хачу, у мяне наогул такое пытацца нельга. Усіх сюды — усіх буду любіць», — смяецца хлопец.
Пасля курэй былі качкі, потым — гусі, індыкі. Перапёлак таксама аддалі. Усяго па крыху, гаспадарка невялікая.
«Гусяткі мае. Купляў іх ужо дарослымі, так яны да гэтага часу трохі людзей пабойваюцца, дзікаватыя. Іншая справа, калі вырошчваеш птушанят сам, проста з яйка ў інкубатары», — спрабуе паказаць птушак гаспадар.
Хлопец многае робіць сваімі рукамі — і хлеў для жывёл уладкаваў, і навёў парадак у двары.
Мільёны праглядаў
Пра ўсё гэта Андрэй расказвае ў сваім блогу. На мантаж аднаго відэа ідзе каля чатырох гадзін. Але яно таго варта: пачнеш глядзець — не спынішся.
«Першае відэа, якое заляцела, — пра тое, як я вырошчваю вешанкі. На 3 млн праглядаў! І з тых часоў пайшло. Але блог я спачатку актыўна не вёў. А потым падумаў: чаму б і не? У мяне ж велізарны досвед працы з кантэнтам, прасоўваннем. Тым больш што ў мяне гэта вельмі добра атрымліваецца», — кажа Андрэй.
На ўчастку яшчэ шмат працы. У планах — пабудаваць тут новы дом. І завесці каня — хлопец вельмі пра гэта марыць. Ну і, вядома ж, працягваць весці свой вясковы блог.
Падпісчыкі падтрымліваюць: данатамі, па гаспадарцы, з рамонтам — толькі працягвай здымаць. Мэтавая аўдыторыя абсалютна розная: усе ўзросты і розныя інтарэсы.
«Людзям падабаецца гэты вайб. Галоўная ідэя відэа — good mood. У мяне атрымліваецца гэта — падарыць чалавеку добры настрой. Значыць, трэба працягваць», — кажа блогер.
Каментары