Вучоныя адкрылі амаладжальны эфект распаўсюджанага прэпарату ад дыябету

Як піша Daily Mail, вучоныя з Пекінскага ўніверсітэта выявілі, што такі шырока распаўсюджаны прэпарат ад дыябету, як метфармін, прыкметна запаволіў старэнне ў малпаў.

У даследаванні выкарыстоўваліся малпы віду макак-крабаедаў (Cynomolgus monkeys). Гэты від прыматаў лічыцца фізіялагічна і функцыянальна блізкім да чалавека, што робіць іх ідэальнымі мадэлямі для даследаванняў.

Падчас даследавання малпы ва ўзросце ад 13 да 16 гадоў, што адпавядае 40-50 гадам чалавека, атрымлівалі метфармін у дазіроўцы, аналагічнай чалавечай.

Эксперымент працягваўся тры з паловай гады, што эквівалентна 10 гадам жыцця чалавека.

Кожныя тры месяцы каманда вучоных праводзіла шырокія даследаванні малпаў, уключаючы аналізы крыві і агляды фізічнага стану, а таксама аналіз тканак і клетак. З жывёламі таксама праводзілі кагнітыўныя тэсты, якія ацэньвалі памяць і навыкі навучання.

Вынікі, апублікаваныя ў часопісе Cell, паказалі запаволенне старэння мозгу на 6 гадоў (эквівалентна 18 чалавечым гадам), паляпшэнне памяці і здольнасці да навучання.

Малпы, якія атрымлівалі метфармін, лепш спраўляліся з задачамі на памяць і дэманстравалі лепшыя здольнасці да навучання ў параўнанні з прыматамі, якія не атрымлівалі прэпарат. Даследаванне таксама паказала паляпшэнне працы пячонкі, сэрца, лёгкіх, кішэчніка і мышачнай тканкі.

Самыя прыкметныя паляпшэнні адбыліся ў лобнай долі мозгу, адказнай за памяць, маўленне і рашэнне задач. Там таўшчыня тканак нават павялічылася, што можа сведчыць пра паляпшэнне кагнітыўных функцый.

Даследчыкі сцвярджаюць, што ахоўны эфект метфарміну супраць старэння можа быць цалкам асобным ад уплыву, які ён аказвае на ўзровень цукру ў крыві, паколькі прэпарат уздзейнічае непасрэдна на нейроны. У малпаў, якія прымалі метфармін, былі зафіксаваныя мінімальныя змены ўзроўню цукру ў крыві.

Аўтары заўважаюць, што, нягледзячы на ​​тое, што ў адной з малпаў падчас эксперыменту развілася хвароба нырак, сур'ёзных пабочных эфектаў у большасці не было.

Прэпарат актывуе пэўны ген, які ўплывае на некалькі важных функцый арганізма: рэагаванне на стрэс, працэсы запалення, абмен рэчываў, а таксама на падтрымку гамеастазу — здольнасці арганізма самарэгулявацца і падтрымліваць баланс для нармальнага функцыянавання.

Аўтары адзначаюць, што іх даследаванне з'яўляецца важным крокам наперад у спробах запаволіць старэнне чалавека. Яны падкрэсліваюць, што цяпер увага герыятрычнай медыцыны паступова перамяшчаецца з лячэння асобных хранічных хвароб на больш шырокія сістэмныя падыходы, накіраваныя на супрацьдзеянне старэнню ў цэлым.

Адкрыццё можа стаць значным прарывам на фоне павелічэння колькасці пажылога насельніцтва і росту захворванняў, звязаных са старэннем, такіх як хвароба Альцгеймера.

• 10
• 1
• 3
• 0
• 2
• 0
• 0
• 2