Такарчук згадала жахлівую гісторыю насілля ў сям'і, якая скончылася забойствам
«Гэта такі боль. Наколькі паламанае жыццё. За што? Толькі за тое, што дзяржаве чхаць на тое, як гвалтуюць нашых жанчын».
У новым выпуску ТОКу вядомая блогерка Вольга Такарчук заўважае, што да зняволення ніколі не думала аб тым, колькі гора ў людзей. Яна расказала гісторыю сваёй суседкі, якая сутыкнулася з хатнім гвалтам.
«У яе двое ці трое дзяцей. Муж яе збіваў і збіваў. Яна перабітая ўся. У яе пераламаныя ўсе часткі цела. Усе. Ёй 36 гадоў. Яго ў чарговы раз пасадзілі, і яна пачала сустракацца з яго сябрам — той прыйшоў дапамагаць рабіць рамонт. У яе сын, у яго — дачка. Неяк сышліся. Яна развялася».
Пасля свайго вызвалення былы муж зноў збіў жанчыну. Дарослы сын пакляўся ёй, што больш ніколі не дазволіць пакрыўдзіць маці. У адзін з дзён былы муж патэлефанаваў жанчыне і папрасіў яго аднекуль забраць. Разам паехалі яе новы мужчына і сын.
«Сын дастае нож і забівае бацьку. Помсціць за маці, бо разумее, што ў іншым выпадку ён будзе яе ўсё жыццё лупцаваць», — расказвае Такарчук.
Па яе словах, цела забітага скінулі ў раку. Пазней усе трое былі арыштаваныя.
«Гэта было страшна, калі яна разам з намі была ў камеры, а сын быў насупраць, і гэты мужчына [таксама насупраць]. І яны перакрыкваліся. Яна плакала: «Сыначка мой!» І ў дворыках прагулачных [крычала]: «Сына, ты там? Сына, сына!» Гэта такі боль.
Наколькі ў яе паламанае жыццё! За што? Толькі за тое, што дзяржаве чхаць на тое, як гвалтуюць нашых жанчын», — дзеліцца сваімі перажываннямі Такарчук і заўважае, што патрабуецца стварыць сістэму абароны жанчын ад хатняга гвалту і перагледзець заканадаўства.
Глядзіце цалкам:
Экс-кандыдатку ў прэзідэнты Таццяну Караткевіч пасадзілі на 15 сутак16
Экс-кандыдатку ў прэзідэнты Таццяну Караткевіч пасадзілі на 15 сутак
«Тое, што хтосьці сядзіць за палітыку, з'яўляецца часткай пейзажу». Беларуска, якая наведала радзіму пасля доўгага перапынку, падзялілася ўражаннямі99
Каментары
Напрыклад як татка чыноўнік кватэрку на настойлівую просьбу матулі выбіў і ўсё такое іншае.
Спадарыня Вольга мне моцна нагадвае пераважнага любага чытача, хто ня супраць каб дзяржабка падсадзіла на суседзкі карак павазіцца.
Любіш дзяржабныя прывілеі, любі і праз колер шкарпэтак з расьцягнутымі нагамі ля сьценкі стаяць