Гісторык Дзяніс Лісейчыкаў у фэйсбуку напісаў пра загадку, якую некалі задалі яму калегі з Цэнтральнай навуковай бібліятэкі імя Якуба Коласа НАНБ. На старонках аднаго з кірылічных выданняў сярэдзіны XVII стагоддзя былі два цікавыя дзіцячыя (?) малюнкі невядомага персанажа, які нагадваў паляўнічага. А побач з ім была намаляваная нейкая істота. Цяпер гісторыку, падобна, удалося разгадаць гэтую загадку.
«Выказваліся самыя розныя здагадкі, хто гэта мог быць (святы, салдацік і г. д.) і чаму ён там намаляваны.
Паводле ўласніцкіх запісаў мы высветлілі, што ў канцы XVII стагоддзя кніга належала ўніяцкаму святару са Старога Лепеля. Старалепельская парафія была заможнай і святар меў даволі багатую рэзідэнцыю (і добрую бібліятэку).
Калі гартаў артыкул пра чарговыя археалагічныя знаходкі, вока зачапілася за малюнак добра захаванай кафлі XVII стагоддзя. Аказваецца, у тыя часы была дужа папулярнай кафля з выявай мушкецёра.
Хутчэй за ўсё, і наш малагадовы мастак са Старога Лепеля замаляваў у кніжцы з бацькоўскай бібліятэкі выяву мушкецёра з кафлі, якую ён штодня бачыў на печы ў бацькоўскім доме.
А нядаўна ўдалося ўстанавіць і асобу самога меркаванага мастака.
У метрыцы ўступлення ў базыльянскі ордэн пад 1691 годам маецца ўласнаручны запіс: «Я, у свеце Васіль, а ў святым ордэне Уладзіслаў Анішкевіч, гадоў каля 22, з бацькоў уніятаў, сын святара з Лепеля пад Полацкам».
Васіль Анішкевіч вучыўся ў манастыры ў Тараканях, а ў лістападзе 1691 года ўступіў у ордэн у Быцені пад іменем Уладзіслаў. Памёр у 1711 годзе, будучы настаяцелем манастыра ў Цапры (сёння Клецкі раён Мінскай вобласці)», — піша Дзяніс Лісейчыкаў, адзначаючы, што
«ў прынцыпе ўся гэтая інфармацыя з катэгорыі малапатрэбнай, але чамусьці прыемна».
«Азначэнне Беларусі як выпаленай зямлі мне не падабаецца». Маналог беларуса, які нядаўна з’ехаў з краіны11
Каментары