Аватар: Фіялетавая містыка Джэймса Кэмерана
Рапярэдняя карціна Кэмерана, «Тытанік», адрадзіла беларускі кінапракат. «Аватар» надасць яму 3D вымярэнне.
Марскі пехацінец Джэк Салі адпраўляецца на планету Пандора, дзе людзі здабываюць каштоўныя мінералы. З дапамогай адмысловага цела, аватара, створанага з ДНК чалавека і мясцовых тубыльцаў герой мусіць увайсці ў давер да племені На’ві. Паміж зямлянамі і пандорцамі выспявае канфлікт: сквапныя карпарацыі прагнуць здабываць мінералы, нягледзячы ні на што. Джэк Салі — ключавая фігура ў гульні.
Карціна Джэймса Кэмерана — трыумф тэхналогій. Рэжысёр колькі гадоў не браўся за здымкі, пакуль кампутарнае мастацтва не дазволіла напоўніцу ўвасобіць задуманае. Ад гэтага пацярпеў сюжэт, які здаецца занадта пралічаным.
Але ў выбітнага галівудскага казачніка — абсалютна завершаны і самадастатковы фантастычны свет.
Сігурні Ўівэр — з аватарам у саколцы Стэнфардскага універсітэту — вельмі пасуе ільвіны нос, а гульня ейнага кампутарнага цела не саступае жывым кадрам з самой актрысай. Акторам чаплялі датчыкі, што адлічбоўвалі іхняе цела.
Фіялетавыя жыхары планеты, светлавыя дрэвы, драпежнікі з мноствам вачэй, паветраныя рэптыліі-коні.
Зрэшты, папярэдняя карціна Кэмерана «Тытанік» — адрадзіла беларускі кінапракат. «Аватар» надасць яму 3D вымярэнне.
Але карціна Кэмерана мае не толькі тэхналагічнае, але і шаманска-экалагічнае значэнне. Вобраз планеты, якой моляцца — і якая абараняе сама сябе — гэта «Салярыс» на новы лад, першабытная паганская вера і сцяг новых экалагічных рухаў.
Хаця сацыяльна-крытычныя моманты небяспечную пантэістычную містыку пераважваюць.
Закіды супраць імперыялістычнае сквапнасці, як заўжды ў Кэмерана, запакаваныя ў супертэхналагічную шматмільённую абгортку ашаламляльнага і найноўшага відовішча ХХІ стагоддзя.
Каментары