Вядомы эканаміст Сяргей Чалы, як і абяцаў, запусціў новае шоу ў ютубе. Распавядаем, чым яно адметнае. Спойлер: гэта той самы Чалы, толькі з музыкай і Барушкай.
У адрозненне ад папярэдніх, новы праект задуманы як больш забаўляльнае ток-шоу. У студыі прысутнічаюць госці, сцэна аформленая ў выглядзе гасцёўні, пераважаюць яркія колеры. Не забыліся і пра жывую музыку, якая стварае музычныя акцэнты.
Фармат нагадвае шоу кшталту «Вечерній Ургант», але ў Чалага яно грамадска-палітычнае. Менш жартаў, больш навін і аналітыкі.
Як адзначае Сяргей Чалы, ён марыў пра такое шоу яшчэ ў Мінску ў дакавідныя часы, але атрымалася рэалізаваць задуманае толькі цяпер у Варшаве з удзелам беларусаў і для беларусаў.
Шоу складаецца з трох частак. У першай вядоўца распавядае пра падзеі, якія зрабілі на яго ўражанне за апошнія дні. У гэтым выпуску такімі сталі парламенцкія выбары ў Польшчы. Але вельмі хутка Чалы пераводзіць погляд на Беларусь і Лукашэнку, згадвае падзеі 2020 года і тое, што адбылося пасля і адбываецца цяпер.
Чалы спрабуе гэтыя падзеі патлумачыць праз шаблон паводзінаў мужа і жонкі падчас разводу. Ён сцвярджае, што «Лукашэнка паэтапна праходзіць усе этапы кінутага».
На погляд Чалага, няма ніякага рацыянальнага тлумачэння ўсім ініцыятывам уладаў. Але іх дзеянні яскрава сведчаць аб тым, што яны падзялілі грамадства на «сваіх» і на «ворагаў», сярод якіх і людзі, якія сышлі ва ўнутраную эміграцыю ў Беларусі.
Чалы пракаментаваў з'яўленне на польска-беларускай мяжы рэкламных плакатаў з таннай стаматалогіяй і дранікамі і патлумачыў з пункту погляду эканаміста, якое пасланне беларускіх чыноўнікаў за гэтым хаваецца: хваляцца чыноўнікі не таннымі паслугамі, а нізкімі заробкамі.
Для правядзення другой часткі перадачы Чалы запрасіў журналістку Кацярыну Барушка. Разам яны абмеркавалі падзеі, звязаныя з забаронай абмену пашпартоў за мяжою, эканамічнае становішча ў Беларусі і традыцыйныя каштоўнасці з пункту гледжання аўтарытарнага грамадства (гамафобія, антысемітызм і хатні гвалт).
У нейкі момант размова зноў вярнулася да параўнання выбараў у Польшчы і Беларусі і да магчымасці перазагрузкі адносінаў паміж Беларуссю і Польшчай. Суразмоўцы акцэнтавалі ўвагу на тым, што дэмакратыя — гэта не толькі свабодныя выбары, але і доўгі шлях.
Не абышлося без экскурсу ў гісторыю Польшчы (за апошнія 200 гадоў у Польшчы было дзесяць паўстанняў, якія ў большасці былі беспаспяховымі) і разваг аб тым, колькі паўстанняў спатрэбіцца беларусам, каб дасягнуць перамогі.
Гэтая частка была пабудаваная ў форме адказаў Чалага на пытанні з боку Кацярыны Барушка.
Трэцяй і апошняй часткай шоу было інтэрвʼю з госцем. У першай перадачы ім стала беларуская кампазітарка і арганістка Вольга Падгайская. Яна аўтарка музыкі да оперы «Дзікае паляванне караля Стаха», пастаўленай на сцэне тэатра Barbican у Лондане Мікалаем Халезіным і Наталляй Калядой. Падгайская таксама падрыхтавала на замову Deutsche Welle сімфанічны твор разам з «Вольным хорам», прысвечаны Марыі Калеснікавай, — «Неба Марыі».
Тэмай размовы стала творчасць кампазітаркі. Вольга патлумачыла, чаму яна любіць трылеры і як выбудоўваліся адносіны з рэжысёрам падчас пастаноўкі оперы. Акрамя таго, Падгайская падзялілася сваімі ўспамінамі пра падрыхтоўку твора для аргана «Бах іграе» і распавяла, чаму з назвы было прыбрана слова «іграе». Цяпер у Вольгі свой ансамбль і праект «Я гуляю па чужых дварах».
Падгайская распавяла пра тое, наколькі для кампазітара важна, каб яго творы выконваліся хаця б пад псеўданімам, і адзначыла, што кампазітар-піяніст, кампазітар-скрыпач і кампазітар-арганіст па-рознаму пішуць музыку.
Не абышлося і без аналізу працэсаў у беларускай культуры і трэцім сектары, якія адбыліся паміж дзвюма «Плошчамі» — 2010 і 2020 гадоў, без якіх, на думку Чалага, не было б крэатыву ў «прагулках» 2020 года.
У завяршэнне размовы Падгайская распавяла, як кампазітарцы жывецца ў чужой краіне і што для яе ёсць выратаваннем.
Шоу завяршылася ўрыўкам з оперы «Дзікае паляванне караля Стаха». Кампазітар выканала тэму фурмана.
«Калі людзей адвозяць, гэта такі стан, ён падаецца трывожным. Пастаянна нешта адбываецца. Пастаянна нехта некуды перамяшчаецца, некага некуды пастаянна звозяць. Перамяшчэнне — гэта рух пастаяннай трывогі», — патлумачыла Вольга сэнс музычнай тэмы.
Чытайце яшчэ:
«Такога ў беларускай інфапрасторы яшчэ не было». У Сяргея Чалага будзе новы праект
Папулярны тыктокер з Расіі тусіць у дарагіх рэстаранах Мінска: «Быццам бамжу падалі. Жарыце, на здароўе»21
Каментары
Как можно эту чушь давать в эфир ?