"Успомні: калі прыходзіш з марозу і сунеш астылыя рукі пад халодную ваду, яна і праўда здаецца цёплай!"

успамінаю. угу. для мяне - адтойванне рук - быў адскі боль. у мяне проста пальцы настолькі дрэнна крываснабжаюцца, што пальцы рабіліся белымі нават летам у 18-20 градусаў цяпла ледзь падзьме які ветрык

забор крыві з пальца заўжды таксама было прыкольна. "ды ў цябе ж зусім кроў не ідзе" - казалі заборшчыцы крыві

проста ўсе людзі розныя. усе арганізмы розныя

калі ў некага было так, то гэта не значыць, что ў іншага будзе гэтаксама

Неяк быў у Мёрах на фэсце Журавіны і Жураўлі, а менавіта ў тым месцы, дзе праводзіцца экскурсія ў ваколіцах Мёраў, дзе на полі пасвяцца сотні журавоў і іх можна назіраць праз біноклі. Экскурсіі праводзіла АПБ. Дык валанцёр тлумачаў, што журавам беларуская зіма -- ніпачым. Маглі б гіпатэтычна тут і зімаваць. Вось толькі жраць ім тут няма чаго! Дарэчы, за 2 сутак журавы ад Мёраў далятаюць ужо аж да Зямлі Абяцанай! А зімуюць дзесь на берагах Нілу...

Юзік са станцыі Крулеўшчына, ды ну, ніпачым, пазамерзьлі б, нават калі б і жраць ім было што. Доўгатэрміновага перабываньня ў мінусавых тэмпературах ім не ператрываць. Валанцёр вам труху прагнаў празь вушы. Лебедзі, тыя магчыма й перазімавалі б, пры ўмове наяўнасьці адкрытай вады...

"далятаюць ужо аж да Зямлі Абяцанай! А зімуюць дзесь на берагах Нілу..."
а там яны што ядуць? там жа пясок адзін

качка, кракадзілаў яны там ядуць, самых вялізных у сьвеце, нільскіх кракадзілаў ! А вось кракадзілы, вось яны ўжо пяском сілкуюцца... Што праўда - то праўда, да рэшты, вынь ды пакладзі...

качка, А пры чым тут пясок? У даліне Нілу -- балоты велічынёй з Беларусь! І там водзяцца не толькі кракадзілы, а дужа смачныя жабы! 

21/12/2022,