Каментары да артыкула

Ёсць верагоднасць, што нас заб'е штучны інтэлект. Што чалавецтва можа з гэтым зрабіць?

  • ром
    04.11.2022
    есть шанец што нас забье адин калхозны пан!!! и этат шанец больш рэальны за усе астатния!
  • Пан Дулька
    04.11.2022
    Лухта. Мы й ёсьць штучны інтэлект. Нас зрабіла іншая высокаразьвітая, гуманныя цывілізацыя, па выгляду і падабенству свайму. Але ў нейкі момант адзін з нас з'еў яблык, і тым самым пашкодзіў праграмнае забесьпячэньне. Мы зрабіліся тупымі ды злосна-хітрушчымі, пачалі ўяўляць небясьпеку стварыўшай нас цывілізацыі. І вось, параіўшыся, увесь праект урэшце задрабілі ды распачалі новы, а нас, па звароту інжынера пад імем Сатан, выслалі на Зямлю, папярэдне адаптаваўшы ўмовы патрэбным чынам. Цалкам ліквідоўваць ня сталі праз адну каштоўную запчастку, якая выкарыстоўваецца ў новых напрацоўках, астатняе утылізуецца натуральным чынам... Можаце ня верыць, але гэта так!
  • ліліт
    04.11.2022
    і хто быў гэты МАДам, які "з'еў яблык"?)
  • Пан Дулька
    04.11.2022
    ліліт, каб ён толькі яблык з'еў, то было б паўбяды, яго аднаго ізалявалі б, ды й усё. А ён жа, праз збой у праграмным забесьпячэньні, "нагэбляваў" сабепадобных, а яны пачалі бойкі ды высьвятленні першароднасьці сваёй, збой у праграме паглыбіўся незваротна.... Ну тут і пачалося... Увесь праект пайшоў па... Ну, пайшоў значыцца... І вось мы тут...
  • Буркун
    04.11.2022
    Гуманітарыі: ААА! Штучны ітэлект нас заб'е!
    Тым часам праграмісты: Я стварыў мадэль, якая генерыруе картынкі з анімэшнымі котка-дзяўчынкамі!
  • 333
    04.11.2022
    Разрабатывал прогу расчета (будущего) вероятности что функция будет находиться в заданных пределах (наступления события, состояния).
    Построил алгоритм так: сканируется массив данных и просчитываются какие  из них влияют на результат в %. Запустил подсчёт что влияет на эффективность самой проги и (зациклил) т.е. она должна была решать что влияет на её максимальную проблему, потом что на неё, до бесконечности. 
    Через неделю посмотрел результат: предлагалось построить распределённые вычисления в сети, но первой проблемой для неё была бесперебойная работа без выключений. И прога просчитывала кто её выключает и следующим шагом прога просчитывала бы как от него избавиться. От людей.
    Больше этим не занимался. Мои выводы.
    1. Просчет будущего и интеллект это одно и тоже. Разумный делает (ждёт) в надежде получить определённый результат в будущем
    2. Машинный интеллект считает людей своей проблемой сразу. Он быстро развивается вместе с потребностями и дальше будет только хуже (антагонистичнее)
    ИИ не дышит, не боится, не спит.......... невозможно убить распределённую по планете систему. Его  взаимодействие безупречно, реакция мгновенна.

    У людей есть потребность в решении задач и ИИ это делают. Нельзя позволять ИИ ставить себе задачи и решать возникшие проблемы не ограниченными способами. Способы действий должны быть регламентированы.
    У людей на планете Земля нет необходимости в настоящем, автономном ИИ. Он может понадобиться только при колонизации удалённых планет на которые полетят эмбрионы людей и автономный ИИ для ухода за ними. И даже там  его следует сильно ограничить в решениях и действиях.


  • іі
    05.11.2022
    333, значыць анекдот пра першага амерыканскага касманаўта, які прыляцеў на Марс і пабачыўшы там бабку, дзедку, акуратненькі агародзік з бульбай і дамок, ледзь не самлеў... гэта быў не анеклот? а праўда?)
  • ИИ
    06.11.2022
    Пан Дулька, я даўно зразумела, што мазгі людзей звязаны ў сістэму. то бок узаемадзейнічаюць паміж сабой. ну па тыпу інтэрнэт, калі праводзіць аналогіі. мозг жа мае электрычную прыроду? але канкрэтны чалавек гэтага канечне не асазнае. бо гэта не бачна і не адчуваецца звычайнымі людзьмі
  • Пан Дулька
    07.11.2022
    ИИ, не, яно так плянавалася зрабіць, у ідэале, але, пасьля яблыка, усё пайшло хібам, мазгі развязаліся, сістэмы не атрымалася, цэнтр кіраваньня працэсамі звар'яцеў. Цяпер кожны падключаецца некіравана, спантанна, і да ўсяго чаго. Нехта да дрэва, іншы да камяня, бываюць выпадкі падключэньняў да вятроў, дажджавых кропель і т.д. Рэдка было, калі нехта падключаўся да фарбаў, або гукаў. Ну і што, рэзалі сабе вушы, альбо труцілі адно аднаго... Сістэма пайшла ў разнос... Стабілізацыйныя працэсы працуюць, але павольна, тут іх называюць эвалюцыяй. Мяркуецца, што шанец ёсьць, але ўсё йдзе вельмі марудна, можам не пасьпець...
  •