«Можна сказаць, што ў расійскага боку з'явіўся пэўны рычаг ціску на Лукашэнку». Што значыць інтэрв'ю Ціханоўскай «Эху Москвы»?
Інтэрв'ю Святланы Ціханоўскай радыё «Эхо Москвы» яшчэ да выхаду нарабіла шуму. Што стаіць за гэтай увагай да беларускіх дэмакратычных сіл? Гавораць эксперты.
Карбалевіч: «Гэта не ёсць змена стаўлення Масквы да беларускай апазіцыі»
Як мяркуе палітолаг Валер Карбалевіч, гэта адзін з элементаў канфлікту паміж Мінскам і Масквой, які разгарэўся апошнім часам.
«Гэты канфлікт выйшаў у публічную прастору. Тут і гісторыя з «Камсамольскай праўдай», і непрыезд Пуціна на саміты Еўразійскага эканамічнага саюза і СНД у Мінск, і адсутнасць сустрэчы Лукашэнкі з Лаўровым, калі той быў у Мінску, і зліў сацыялагічнага апытання, праведзенага ВЦІОМ у Беларусі, апытання, вельмі непрыемнага Аляксандру Лукашэнку, і асабісты выпад беларускага тэлебачання супраць Пуціна.
Інтэрв’ю Ціханоўскай проста ўдар у адказ. Гэта не ёсць змена стаўлення Масквы да беларускай апазіцыі — гэта проста каб нашкодзіць Лукашэнку, зачапіць яго», — лічыць эксперт.
Самастойнасць «Эха Москвы» як медыя ён называе адноснай, таму з’яўленне там у эфіры Ціханоўскай не можа быць выпадковым.
«Бо вядома, хто з’яўляецца гаспадаром гэтага рэсурсу — «Газпрам». Гэта дазволеная апазіцыйнасць. Праз гэты рэсурс Крэмль злівае заявы, якія не хацеў бы рабіць наўпрост.
Той жа Венедыктаў агучвае нейкія рэчы, пра якія думаюць у Крамлі, але не гатовы гэта публічна сказаць. Таму тое, што інтэрв’ю з’явілася менавіта ў гэты момант абвастрэння адносін, не проста так, гэта было ўзгоднена з Крамлём», — разважае Валер Карбалевіч.
Казакевіч: «Гэта можа быць вельмі трывожным знакам для Лукашэнкі»
У інтэрв'ю «Салідарнасці» дырэктар інстытута «Палітычная сфера» Андрэй Казакевіч кажа, што адзін з важных пасылаў у размове быў адрасаваны Крамлю.
«Адзін з адказаў Ціханоўскай, які ўсе абмяркоўваюць, аб тым, што Пуцін можа быць пасярэднікам у перамовах паміж рэжымам Лукашэнкі і дэмакратычным грамадствам Беларусі.
Пры гэтым яна адзначыла, што Расія можа выступіць пасярэднікам і гарантам вырашэння крызісу, як і іншыя краіны, — гаворыць эксперт. —
Але сама гатоўнасць прызнаць Пуціна ў якасці пасярэдніка — гэта быў правільны меседж, улічваючы тое, што цяпер у адносінах Крамля і афіцыйнага Мінска ўзнікла некаторая напружанасць. Я думаю, ён будзе заўважаны».
Рэакцыя на гэты меседж, на яго думку, можа стаць дадатковым рычагом у руках Крамля ў адносінах да Лукашэнкі.
«Гэта можа быць вельмі трывожным знакам для Лукашэнкі. Масква можа гэтым сказаць, што, калі ў далейшым у іх будуць праблемы ў дасягненні якіх-небудзь дамоўленасцей, у іх ёсць такі рэсурс — магчымасць камунікацыі з апазіцыйнымі сіламі, чаго, вядома, беларускім уладам хацелася б пазбегнуць, — лічыць эксперт. — Пазіцыя Лукашэнкі і беларускіх уладаў палягае ў тым, каб цалкам ігнараваць наяўнасць нейкіх унутраных палітычных сіл.
І Лукашэнка ўсё робіць для таго, каб усе пытанні вырашаліся толькі праз яго. Гэта тычыцца не толькі Масквы. Мы бачым, як Лукашэнка дэманструе сваю пазіцыю ў міграцыйным крызісе. Маўляў, размаўляць трэба са мной, на роўных, і ніякіх кантактаў з ягонымі апанентамі.
Кантакт Крамля з дэмакратычнымі сіламі Беларусі — гэта, сапраўды, тое, чаго Лукашэнка вельмі баіцца. Думаю, каб гэтага пазбегнуць, ён сапраўды гатовы будзе нават пайсці на нейкія саступкі Крамлю.
Канешне, усе карты 4 лістапада ён не падпіша, але па асобных пытаннях, магчыма, дамовіцца стане прасцей. Можна сказаць, што ў расійскага боку з'явіўся пэўны рычаг ціску на Лукашэнку. Як яны стануць яго выкарыстоўваць, у якую гульню далей будзе гуляць Крэмль, убачым».
Каментары